Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών καθιερώθηκε από την UNESCO και εορτάζεται σε πάνω από 100 χώρες παγκοσμίως κάθε χρόνο την 5η Οκτωβρίου.
Επίσημη σελίδα: http://www.ei-ie.org
Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών δίνει την ευκαιρία να επικεντρωθεί η προσοχή του κόσμου στο σημαντικό ρόλο που διαδραματίζουν οι εκπαιδευτικοί στην οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος για όλους τους μαθητές παγκοσμίως.
Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών δίνει την ευκαιρία, επίσης, στα συνδικάτα των εκπαιδευτικών και στις υποστηρικτικές εκπαιδευτικές δομές να συζητήσουν με τις κυβερνήσεις τους και να ενημερώσουν τους/τις εκπαιδευτικούς και τους μαθητές/μαθήτριες, τους γονείς και τους εργαζόμενους και γενικά το κοινό σε σχέση με την ανάγκη να επενδυθούν οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι, για να επιτευχθεί μια ελεύθερη, δημόσια και ποιοτική Εκπαίδευση Για Όλους μέχρι το 2015.
Καθώς το κυρίαρχο θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Εκπαιδευτικών είναι «Εκπαιδευτικοί με Ποιότητα, για Ποιοτική Εκπαίδευση», η εκστρατεία εφέτος επικεντρώνεται στο θέμα «καλύτερες συνθήκες εργασίας για τους/τις εκπαιδευτικούς», το οποίο επίσης συνυποδηλώνει τις συνθήκες μάθησης για τους μαθητές. Η ΕΙ κάνει έκκληση για μια ολοκληρωμένη και ουσιαστική βελτίωση της Πρότασης της UNESCOκαι του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO) του 1966, με θέμα τη Θέση των Εκπαιδευτικών, και την Πρόταση του 1997 της UNESCO για τη Θέση του Εκπαιδευτικού Προσωπικού της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Το 2007 είναι έτος ορόσημο για τη 10η επέτειο από την έγκριση της Πρότασης της UNESCO για τη Θέση του Εκπαιδευτικού Προσωπικού της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών είναι εξαιρετικής σημασίας για το Ημερολόγιο της Education International και των 384 οργανώσεων-μελών της, για το λόγο ότι αναδεικνύει την ευκαιρία να ενωθούν οι προσπάθειες και οι εκστρατείες για ζωτικές αλλαγές στις συνθήκες που βιώνουν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές/-τριες και να συζητήσουν για μια εκπαίδευση με ποιότητα.
Τι κάνει η Education International την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών;
Η Ε.Ι. θα βοηθήσει στο συντονισμό των δραστηριοτήτων των μελών της παγκοσμίως, για την Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών. Η επόμενη Συνδιάσκεψη της Ε.Ι. για την Ανώτατη Εκπαίδευση θα επικεντρώσει στις συνθήκες εργασίας και απασχόλησης, και θα εμφανιστεί ως μία ευκαιρία αξιολόγησης της υλοποίησης των Προτάσεων του 1966 και του 1997.
Καλύτερες συνθήκες εργασίας για τους εκπαιδευτικούς σημαίνει καλύτερες συνθήκες μάθησης για τους μαθητές
Απαιτούμε:
Ένα αξιοπρεπές εργασιακό περιβάλλον – ένα ασφαλές και υγιές μαθησιακό περιβάλλον για εκπαιδευτικούς και μαθητές, τάξεις κατάλληλου μεγέθους και επαρκή παιδαγωγικά μέσα στην τάξη
Αξιοπρεπείς αμοιβές – μισθούς που θα επιτρέπουν αξιοπρεπείς συνθήκες ζωής και θα καταβάλλονται τακτικά
Ισότιμη αμοιβή και ισότιμα δικαιώματα για τις γυναίκες – οι γυναίκες εκπαιδευτικοί δεν πρέπει να βιώνουν καμία μορφή αρνητικής διάκρισης και οι κυβερνήσεις πρέπει να διασφαλίσουν την ενίσχυση των γυναικών στην εκπαιδευτική δραστηριότητα, στη λήψη αποφάσεων και στους χώρους εργασίας τους
Αρχική και περαιτέρω επαγγελματική εξέλιξη – η δυνατότητα να αποκτηθούν και να αναπτυχθούν επαγγελματικά προσόντα, να υπάρχει ενημέρωση σχετικά με τις νέες πληροφορίες και τις παιδαγωγικές τεχνικές, και εξέλιξη σε μια σταδιοδρομία
Συμμετοχή στην ασκούμενη πολιτική – η διασφάλιση ότι οι νέες πολιτικές αντανακλούν την πραγματικότητα της σχολικής τάξης και ότι ο κοινωνικός διάλογος θα έπρεπε να είναι αναπόσπαστο μέρος του εκπαιδευτικού σχεδιασμού και της διαμόρφωσης της πολιτικής
Συλλογικές συμφωνίες για την υπεράσπιση και τη βελτίωση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών – εργασιακές συνθήκες, όπως και ποιοτική αποτίμηση των εκπαιδευτικών διαδικασιών πρέπει να αποτελούν αντικείμενα διαπραγμάτευσης μεταξύ των εκπροσώπων των κυβερνήσεων / εργοδοτών και των εκπροσώπων των εκπαιδευτικών συνδικάτων.
ΟΛΜΕ: 5η Οκτωβρίου 2011 - Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών5η Οκτωβρίου 2011 :
Παγκόσμια Ημέρα των Εκπαιδευτικών
Διακήρυξη της Ο.Λ.Μ.Ε.
Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών βρίσκει εφέτος τη χώρα μας, όπως και τη διεθνή κοινότητα, στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης πρωτοφανούς για τα μεταπολεμικά δεδομένα, που επηρεάζει καθοριστικά και την εκπαίδευση.
Οι εκπαιδευτικοί, μαζί με όλους τους εργαζομένους, καλούνται να υποστούν τις δραματικές συνέπειες της κρίσης που άλλοι δημιούργησαν. Να αποδεχθούν για μια ακόμη φορά τη σοβαρή μείωση των αποδοχών, την υποβάθμιση της ζωής τους, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, το φάσμα της απόλυσης με τη λεγόμενη εργασιακή εφεδρεία.
Η τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση έγινε ήδη αισθητή με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, ως αποτέλεσμα της ακολουθούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής των Μνημονίων και του Μεσοπρόθεσμου.
Ήδη έχουν φανεί ανάγλυφα οι επιπτώσεις των περικοπών. Τα μαθήματα ξεκίνησαν χωρίς σχολικά βιβλία, ενώ μέχρι τα Χριστούγεννα είναι αμφίβολο αν θα έχει ολοκληρωθεί η αποστολή τους στα σχολεία. Οι «λύσεις» που προτείνει το Υπουργείο Παιδείας (ανάρτηση βιβλίων στο διαδίκτυο, διανομή DVD και φωτοτυπίες) είναι από κάθε άποψη απαράδεκτες όσο και ανεφάρμοστες.
Μειώθηκαν, επίσης, δραστικά οι προσλήψεις εκπαιδευτικών. Τα κενά που δημιουργήθηκαν το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει αποψιλώνοντας το σχολείο από βασικές εκπαιδευτικές λειτουργίες. Κατάργησε, έτσι, την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, την Ενισχυτική Διδασκαλία και τα αθλητικά σχολεία. Υποβάθμισε τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών. Καταργεί τη διδασκαλία των καλλιτεχνικών στο λύκειο, την πολιτική αγωγή, την πληροφορική και άλλα μαθήματα που είναι απαραίτητα για τη συνολική μορφωτική συγκρότηση των νέων. Υποβαθμίζει τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, κλείνει 22 κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, αναστέλλει τη λειτουργία των Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων, αποδομεί τις υπηρεσίες συμβουλευτικής και επαγγελματικού προσανατολισμού. Μετά την κατάργηση 1.000 σχολείων την περσινή χρονιά σχεδιάζει ήδη την κατάργηση και άλλων. Προωθεί τη δημιουργία πολυπληθών τμημάτων των 28-30 μαθητών.
Κάτω από τον οδοστρωτήρα του Μεσοπρόθεσμου, οι περικοπές του προϋπολογισμού για την παιδεία αναμένεται να συνεχιστούν μέχρι το 2015. Η ελληνική κοινωνία καλείται να υποστεί τις δραματικές συνέπειες μιας πρωτόγνωρης μείωσης των δημόσιων δαπανών για την παιδεία, που θα φτάσουν το 2015 μόλις στο 2,23 % επί του ΑΕΠ με όλες τις δραματικές επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης για το δημόσιο σχολείο.
Είναι πλέον φανερό πως, αν δεν ανατραπεί άμεσα αυτή η πολιτική, που ασκεί η κυβέρνηση με τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, οι επιπτώσεις θα είναι, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, καταστροφικές. Προς την κατεύθυνση αυτή θα συγκεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Απαιτούμε να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες να διασφαλίζεται η επαρκής εκπαίδευση όλων των παιδιών χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. Για κάθε παιδί που συναντά δυσκολίες στη μάθηση πρέπει η δημόσια εκπαίδευση, ανεξάρτητα από την οικονομική συγκυρία, να εξασφαλίζει τις κατάλληλες υποστηρικτικές παρεμβάσεις σε ένα περιβάλλον ισονομίας και αξιοπρέπειας. Η οικονομική κρίση δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελεί την αιτία ή τη δικαιολογία για την υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και την ενίσχυση των μορφωτικών ανισοτήτων στα σχολεία και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Επισημαίνουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι οι ποικίλες μορφές εργασιακής ανασφάλειας και αβεβαιότητας έχουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο εκπαιδευτικό προσωπικό, καθώς υπονομεύουν βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας. Ταυτόχρονα, επηρεάζουν καθοριστικά την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Η μονιμότητα της εργασιακής σχέσης, ο πλήρης σεβασμός των εργασιακών δικαιωμάτων για κάθε εκπαιδευτικό και οι επαρκείς αποδοχές είναι από τις αναγκαίες προϋποθέσεις για τη διασφάλιση της ποιότητας στην εκπαίδευση.
Είναι αναγκαίο, ακόμη, να εξασφαλιστούν από την Πολιτεία οι προϋποθέσεις ώστε οι εκπαιδευτικοί να προετοιμάζονται σωστά για το έργο τους, να εργάζονται σε κατάλληλες συνθήκες, να διασφαλίζεται η παιδαγωγική αυτονομία στην άσκηση του έργου τους και να διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη λήψη των αποφάσεων για τα ζητήματα που τους αφορούν. Γι’ αυτό και πρέπει να δοθεί ακόμη μεγαλύτερη σημασία στην αρχική εκπαίδευση και τη συνεχή επιμόρφωση, τη μετεκπαίδευση και την επαγγελματική εξέλιξη των εκπαιδευτικών.
Στις μέρες μας η δημόσια εκπαίδευση δέχεται έντονες πιέσεις από ισχυρά συμφέροντα με στόχο τη στροφή της προς την ιδιωτική εκπαίδευση και την υποταγή της στις κερδοσκοπικές διαθέσεις των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Αντί να είναι σχολείο της γνώσης μετατρέπεται σε σχολείο της κατάρτισης και των δεξιοτήτων, προετοιμάζοντας τους μαθητές για το Πανεπιστήμιο της κατάρτισης. Πρόκειται για μια άκρως ανησυχητική και επικίνδυνη προοπτική. Είμαστε αντίθετοι με τη χρησιμοποίηση της αξιολόγησης και της αποκέντρωσης για την υποταγή της εκπαίδευσης στις επιταγές της αγοράς και των επιχειρήσεων. Αυτό που έχει άμεση ανάγκη σήμερα η εκπαίδευση είναι η γενναία στήριξη και η ουσιαστική αναβάθμισή της από την Πολιτεία, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού και στις μορφωτικές αναζητήσεις των νέων.
Ως εκπαιδευτικό κίνημα επιμένουμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα να διεκδικούμε ένα σχολείο που θα συμβάλλει στη χειραφέτηση των υλικών και πνευματικών παραγωγικών δυνάμεων της ανθρωπότητας από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της χειραγώγησης. Ένα σχολείο δημόσιο και δωρεάν, που θα χωράει όλα τα παιδιά και όλη τη γνώση.
Οι εκπαιδευτικοί, μαζί με όλους τους εργαζομένους, καλούνται να υποστούν τις δραματικές συνέπειες της κρίσης που άλλοι δημιούργησαν. Να αποδεχθούν για μια ακόμη φορά τη σοβαρή μείωση των αποδοχών, την υποβάθμιση της ζωής τους, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, το φάσμα της απόλυσης με τη λεγόμενη εργασιακή εφεδρεία.
Η τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση έγινε ήδη αισθητή με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, ως αποτέλεσμα της ακολουθούμενης εκπαιδευτικής πολιτικής των Μνημονίων και του Μεσοπρόθεσμου.
Ήδη έχουν φανεί ανάγλυφα οι επιπτώσεις των περικοπών. Τα μαθήματα ξεκίνησαν χωρίς σχολικά βιβλία, ενώ μέχρι τα Χριστούγεννα είναι αμφίβολο αν θα έχει ολοκληρωθεί η αποστολή τους στα σχολεία. Οι «λύσεις» που προτείνει το Υπουργείο Παιδείας (ανάρτηση βιβλίων στο διαδίκτυο, διανομή DVD και φωτοτυπίες) είναι από κάθε άποψη απαράδεκτες όσο και ανεφάρμοστες.
Μειώθηκαν, επίσης, δραστικά οι προσλήψεις εκπαιδευτικών. Τα κενά που δημιουργήθηκαν το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει αποψιλώνοντας το σχολείο από βασικές εκπαιδευτικές λειτουργίες. Κατάργησε, έτσι, την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, την Ενισχυτική Διδασκαλία και τα αθλητικά σχολεία. Υποβάθμισε τη διδασκαλία των ξένων γλωσσών. Καταργεί τη διδασκαλία των καλλιτεχνικών στο λύκειο, την πολιτική αγωγή, την πληροφορική και άλλα μαθήματα που είναι απαραίτητα για τη συνολική μορφωτική συγκρότηση των νέων. Υποβαθμίζει τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας, κλείνει 22 κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, αναστέλλει τη λειτουργία των Συμβουλευτικών Σταθμών Νέων, αποδομεί τις υπηρεσίες συμβουλευτικής και επαγγελματικού προσανατολισμού. Μετά την κατάργηση 1.000 σχολείων την περσινή χρονιά σχεδιάζει ήδη την κατάργηση και άλλων. Προωθεί τη δημιουργία πολυπληθών τμημάτων των 28-30 μαθητών.
Κάτω από τον οδοστρωτήρα του Μεσοπρόθεσμου, οι περικοπές του προϋπολογισμού για την παιδεία αναμένεται να συνεχιστούν μέχρι το 2015. Η ελληνική κοινωνία καλείται να υποστεί τις δραματικές συνέπειες μιας πρωτόγνωρης μείωσης των δημόσιων δαπανών για την παιδεία, που θα φτάσουν το 2015 μόλις στο 2,23 % επί του ΑΕΠ με όλες τις δραματικές επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης για το δημόσιο σχολείο.
Είναι πλέον φανερό πως, αν δεν ανατραπεί άμεσα αυτή η πολιτική, που ασκεί η κυβέρνηση με τις εντολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, οι επιπτώσεις θα είναι, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, καταστροφικές. Προς την κατεύθυνση αυτή θα συγκεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.
Απαιτούμε να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες να διασφαλίζεται η επαρκής εκπαίδευση όλων των παιδιών χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς. Για κάθε παιδί που συναντά δυσκολίες στη μάθηση πρέπει η δημόσια εκπαίδευση, ανεξάρτητα από την οικονομική συγκυρία, να εξασφαλίζει τις κατάλληλες υποστηρικτικές παρεμβάσεις σε ένα περιβάλλον ισονομίας και αξιοπρέπειας. Η οικονομική κρίση δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελεί την αιτία ή τη δικαιολογία για την υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και την ενίσχυση των μορφωτικών ανισοτήτων στα σχολεία και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Επισημαίνουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι οι ποικίλες μορφές εργασιακής ανασφάλειας και αβεβαιότητας έχουν σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο εκπαιδευτικό προσωπικό, καθώς υπονομεύουν βασικά δικαιώματα και κατακτήσεις του κόσμου της εργασίας. Ταυτόχρονα, επηρεάζουν καθοριστικά την ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Η μονιμότητα της εργασιακής σχέσης, ο πλήρης σεβασμός των εργασιακών δικαιωμάτων για κάθε εκπαιδευτικό και οι επαρκείς αποδοχές είναι από τις αναγκαίες προϋποθέσεις για τη διασφάλιση της ποιότητας στην εκπαίδευση.
Είναι αναγκαίο, ακόμη, να εξασφαλιστούν από την Πολιτεία οι προϋποθέσεις ώστε οι εκπαιδευτικοί να προετοιμάζονται σωστά για το έργο τους, να εργάζονται σε κατάλληλες συνθήκες, να διασφαλίζεται η παιδαγωγική αυτονομία στην άσκηση του έργου τους και να διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη λήψη των αποφάσεων για τα ζητήματα που τους αφορούν. Γι’ αυτό και πρέπει να δοθεί ακόμη μεγαλύτερη σημασία στην αρχική εκπαίδευση και τη συνεχή επιμόρφωση, τη μετεκπαίδευση και την επαγγελματική εξέλιξη των εκπαιδευτικών.
Στις μέρες μας η δημόσια εκπαίδευση δέχεται έντονες πιέσεις από ισχυρά συμφέροντα με στόχο τη στροφή της προς την ιδιωτική εκπαίδευση και την υποταγή της στις κερδοσκοπικές διαθέσεις των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Αντί να είναι σχολείο της γνώσης μετατρέπεται σε σχολείο της κατάρτισης και των δεξιοτήτων, προετοιμάζοντας τους μαθητές για το Πανεπιστήμιο της κατάρτισης. Πρόκειται για μια άκρως ανησυχητική και επικίνδυνη προοπτική. Είμαστε αντίθετοι με τη χρησιμοποίηση της αξιολόγησης και της αποκέντρωσης για την υποταγή της εκπαίδευσης στις επιταγές της αγοράς και των επιχειρήσεων. Αυτό που έχει άμεση ανάγκη σήμερα η εκπαίδευση είναι η γενναία στήριξη και η ουσιαστική αναβάθμισή της από την Πολιτεία, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του λαού και στις μορφωτικές αναζητήσεις των νέων.
Ως εκπαιδευτικό κίνημα επιμένουμε με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα να διεκδικούμε ένα σχολείο που θα συμβάλλει στη χειραφέτηση των υλικών και πνευματικών παραγωγικών δυνάμεων της ανθρωπότητας από τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της χειραγώγησης. Ένα σχολείο δημόσιο και δωρεάν, που θα χωράει όλα τα παιδιά και όλη τη γνώση.
Εκπαίδευση και ισότητα των φύλων
Εφέτος, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών (Education International) δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ισότητα των φύλων στην εκπαίδευση και μέσω της εκπαίδευσης. Πολλά επιτεύγματα σε αυτό τον τομέα καταγράφηκαν την τελευταία 25ετία, αλλά είναι πολύ περισσότερα αυτά που πρέπει να γίνουν. Σε πολλές χώρες, για παράδειγμα, η αναλογία κοριτσιών-αγοριών στην εγγραφή στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση παραμένει επικίνδυνα σε βάρος των κοριτσιών, ενώ αντίστοιχα οι επιδόσεις των αγοριών στα μαθήματα του σχολείου είναι φαινόμενο που αυξάνεται ανησυχητικά σε πολλές, κυρίως προηγμένες χώρες.
Ιδιαίτερη σημασία για την ισότητα των φύλων στην εκπαίδευση έχει και η ισότητα ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες εκπαιδευτικούς. Η συμβολή των εκπαιδευτικών και της εκπαίδευσης είναι ιδιαίτερα σημαντική για την υπέρβαση των στερεοτύπων του φύλου στη νέα γενιά. Όπως σημειώνει η Διεθνής Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών, για να είναι οι εκπαιδευτικοί θετικά πρότυπα για τους μαθητές και τις μαθήτριες στα θέματα του φύλου, πρέπει να αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα οι ανισότητες εντός των πλαισίων του εκπαιδευτικού επαγγέλματος. Χρειάζεται να ενισχυθούν οι δυνατότητες των γυναικών να συμμετέχουν σε θέσεις κομβικής σημασίας στην εκπαίδευση και στα κέντρα όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Ιδιαίτερη σημασία για την ισότητα των φύλων στην εκπαίδευση έχει και η ισότητα ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες εκπαιδευτικούς. Η συμβολή των εκπαιδευτικών και της εκπαίδευσης είναι ιδιαίτερα σημαντική για την υπέρβαση των στερεοτύπων του φύλου στη νέα γενιά. Όπως σημειώνει η Διεθνής Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών, για να είναι οι εκπαιδευτικοί θετικά πρότυπα για τους μαθητές και τις μαθήτριες στα θέματα του φύλου, πρέπει να αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα οι ανισότητες εντός των πλαισίων του εκπαιδευτικού επαγγέλματος. Χρειάζεται να ενισχυθούν οι δυνατότητες των γυναικών να συμμετέχουν σε θέσεις κομβικής σημασίας στην εκπαίδευση και στα κέντρα όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου