Μνήμες ξεχασμένες ανάμεσα στα σκουριασμένα γρανάζια ενός πλασματικού χρόνου.
Παραμονές πρωτοχρονιάς 1821 ψηφίστηκε από τους ήρωες της Επιδαύρου το πρώτο φιλελεύθερο και δημοκρατικό σύνταγμα της Ανθρωπότητας (το οποίο ποτέ δεν εφαρμόστηκε).
Τα πάντα έγινα βιαστικά, λες και η έγνοια αυτών των ανθρώπων δεν ήταν μήπως πεθάνουν στη μάχη, αλλά μήπως δε φτιάξουν ένα δίκαιο και ευνομούμενο κράτος. Τους έτρωγε η καχυποψία μήπως πεθάνουν για ένα “άδειο πουκάμισο”. Την Πρωτοχρονιά του 1821 χιόνιζε στην Νέα Επίδαυρο (‘Πιάδα’), είχαν περάσει μόλις 6 μήνες από την έναρξη της επανάστασης, και ενώ διαρκούσαν ακόμα οι πολεμικές συρράξεις, μαζεύτηκαν εκεί αγράμματοι αλλά όχι αμόρφωτοι άνθρωποι.
Ίσως να μην ήξεραν πως να εκφραστούν με ακρίβεια αλλά επιθυμούσαν τη Δικαιοσύνη το ίδιο με την Ελευθερία. Ήξεραν πολύ καλά ότι ελευθερία δίχως δικαιοσύνη είναι τυραννία.
Επιθυμούσαν διακαώς :
Κοινωνική δικαιοσύνη, Ισότητα, Αξιοκρατία, Πάταξη της οικογενειοκρατίας, Δίκαιη ανακατανομή του πλούτου, Εφαρμογή των νόμων Κοινωνία που να σέβεται τον αδύναμο Στήριξη των οικονομικά ανίσχυρων Δωρεάν Υγεία Δωρεάν Παιδεία Τιμωρία των συνεργατών του Δυνάστη και άλλα πολλά.
Κοινωνική δικαιοσύνη, Ισότητα, Αξιοκρατία, Πάταξη της οικογενειοκρατίας, Δίκαιη ανακατανομή του πλούτου, Εφαρμογή των νόμων Κοινωνία που να σέβεται τον αδύναμο Στήριξη των οικονομικά ανίσχυρων Δωρεάν Υγεία Δωρεάν Παιδεία Τιμωρία των συνεργατών του Δυνάστη και άλλα πολλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου