Ο.Λ.Μ.Ε. 

Παρατηρήσεις για τροπολογία του Υπ. Παιδείας σχετικά με την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης

 

  Ο.Λ.Μ.Ε.

Ερμού & Κορνάρου 2 
ΤΗΛ: 210 32 30 073 - 32 21 255
FAX: 210 33 11 338   
www.olme.gr    
e-mail: olme@otenet.gr    Αθήνα, 23/1/2014

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

            Πρόσφατα θεσμοθετήθηκε, με το Ν. 4093/2012, η περαιτέρω αυστηροποίηση και διεύρυνση του πειθαρχικού δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων, λίγους μήνες μετά από την τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου (ψήφιση του Ν. 4057/2012). Οι ρυθμίσεις αυτές είναι καταφανώς αντισυνταγματικές, δεδομένου ότι προσκρούουν ευθέως στη διάταξη του άρθρου 103 του Συντάγματος, αφού δίνεται η δυνατότητα π.χ. στο διοικητικό όργανο να θέσει υπάλληλο σε αργία ακόμα και χωρίς τη γνωμοδότηση του αρμόδιου πειθαρχικού συμβουλίου, απλά και μόνο με την άσκηση πειθαρχικής δίωξης για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα, ακόμα και ήσσονος σημασίας, βάλλοντας ευθέως κατά της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Παράλληλα οι εν λόγω διατάξεις έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το συνταγματικά κατοχυρωμένο και προβλεπόμενο από διεθνείς συμβάσεις που έχει υπογράψει η χώρα μας τεκμήριο της αθωότητας.

            Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του πειθαρχικού παραπτώματος της «αναξιοπρεπούς ή ανάρμοστης ή ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς εντός ή εκτός υπηρεσίας», η οποία δεν εξειδικεύεται καθόλου από το κείμενο του νόμου( Ν. 4057/2012), ενώ οι συνέπειες που μπορεί να επισύρει είναι ολέθριες για τον υπάλληλο: συγκαταλέγεται μεταξύ των παραπτωμάτων που, εφόσον ο υπάλληλος παραπεμφθεί στο συμβούλιο, επισύρουν αυτοδίκαιη αργία, ενώ στο στάδιο της αξιολόγησής του ανήκει στο ένα από τα δύο παραπτώματα που μπορούν να επισύρουν πρόσθετη διοικητική κύρωση και μάλιστα της υψηλότερης κλίμακας (10.000 έως 100.000 €), εφόσον έχει οικονομικής φύσης προεκτάσεις. Η αοριστία στην περιγραφή της συμπεριφοράς που αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα, με τη χρήση γενικών ρητρών, είναι ο κατεξοχήν παράγοντας που ευνοεί φαινόμενα κατάχρησης εξουσίας από την πλευρά των πειθαρχικών οργάνων.
            Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η  πρόσφατα κατατεθειμένη τροπολογία του ΥΠΑΙΘ στο νομοσχέδιο του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης η οποία στην παράγραφο  2 -2  ορίζει ότι τροποποιείται ο νόμος 3848/2010 και..."12.Δεν επιλέγεται ως στέλεχος της εκπαίδευσης ο εκπαιδευτικός ο οποίος έχει καταδικαστεί τελεσίδικα για πειθαρχικό παράπτωμα με την ποινή της προσωρινής  ή οριστικής παύσης".....

            Με την τροπολογία διευρύνεται σημαντικά το πλαίσιο των παραπτωμάτων που μπορούν να αποκλείσουν από την εκπαίδευση δημόσιους λειτουργούς, οι οποίοι στα πλαίσια άσκησης των καθηκόντων τους έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες καταστάσεις για την εκπαιδευτική διαδικασία και  που πολλές φορές οφείλονται σε εξωγενή αίτια (πχ ενδοσχολική και εξωσχολική βία κλπ.).

            Επιπλέον μπορούν να αποκλειστούν από την Εκπαίδευση για γεγονότα και συμβάντα τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με την υπηρεσία τους(π.χ. αδικήματα  εκτός υπηρεσίας κλπ) για εξαιρετικά χαμηλής έντασης αδικήματα.

            Η τροπολογία ουσιαστικά προσθέτει στα παραπτώματα της  παραγράφου 2 του άρθρου 109 του  ΥΚ( Ν. 3528/2007)   και εκείνα που επισύρουν την ποινή της προσωρινή παύσης.

 Στο άρθρο 107(ν. 4057/2012) επιλέγεται η μέθοδος της αποκλειστικής απαρίθμησης των πειθαρχικών παραπτωμάτων, ενώ η απαρίθμηση της καταργηθείσας διάταξης είναι ενδεικτική. Μεταξύ άλλων αναφέρονται:

• Οι πράξεις με τις οποίες εκδηλώνεται άρνηση αναγνώρισης του Συντάγματος ή έλλειψη αφοσίωσης στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία (περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 107)
• Η παράβαση καθήκοντος κατά τον Ποινικό Κώδικα ή άλλους ειδικούς ποινικούς νόμους (περ. γ’ της παρ. 1 του άρθρου 107)
• Η απόκτηση οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος προς όφελος του ιδίου του υπαλλήλου ή τρίτου προσώπου, κατά την άσκηση των καθηκόντων του ή εξ αφορμής αυτών (περ. δ’ της παρ. 1 του άρθρου 107)
• Η αναξιοπρεπής ή ανάρμοστη ή ανάξια για υπάλληλο συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας (περ. ε’ της παρ. 1 του άρθρου 107)
• Η σοβαρή απείθεια (περ. θ’ της παρ. 1 του άρθρου 107)
• Η αδικαιολόγητη αποχή από την εκτέλεση των καθηκόντων (περ. ι΄ του άρθρου 107)
• Η χρησιμοποίηση της δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας ή πληροφοριών που κατέχει ο υπάλληλος λόγω της υπηρεσίας ή της θέσης του, για εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων του ίδιου ή τρίτων προσώπων (περ. ιδ΄ του άρθρου 107
• Η φθορά λόγω ασυνήθιστης χρήσης, η εγκατάλειψη ή παράνομη χρήση πράγματος το οποίο ανήκει στην υπηρεσία (περ. κγ΄ του άρθρου 107)
• Η παράλειψη δίωξης και τιμωρίας πειθαρχικού παραπτώματος, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 110 του ν. 3528/2007 όπως ισχύει (περ. κδ΄ του άρθρου 107)
• Η μη τήρηση του ωραρίου από τον υπάλληλο και η παράλειψη του προϊσταμένου να ελέγχει την τήρησή του (περ. κζ΄ του άρθρου 107

 Τα ειδικά πειθαρχικά παραπτώματα που ορίζονται στο στοιχείο α’ της παραγράφου 4 του άρθρου 117 του ν. 3528/2007 όπως ισχύει, δηλ.

• Η ανάρμοστη συμπεριφορά προς τους πολίτες
• Η αδικαιολόγητη μη εξυπηρέτησή τους
• Η μη έγκαιρη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους
• Η άρνηση συνεργασίας με τα ΚΕΠ
• Η παράλειψη ανάρτησης ή η πλημμελής ανάρτηση πράξεων που προβλέπονται από την παρ. 4 του άρθρου 2 του ν. 3861/2010
• Η μη εφαρμογή των περί απλούστευσης των διαδικασιών και καταπολέμησης της γραφειοκρατίας διατάξεων.

 Οι πειθαρχικές ποινές που επιβάλλονται στους υπαλλήλους είναι πλέον:

- Η έγγραφη επίπληξη

- Το πρόστιμο έως τις αποδοχές 12 μηνών

- Η στέρηση του δικαιώματος για προαγωγή από 1 έως 5 έτη

- Η στέρηση του δικαιώματος συμμετοχής σε διαδικασία επιλογής προϊσταμένου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου από 1 έως 5 έτη

- Η αφαίρεση της άσκησης των καθηκόντων προϊστάμενου οργανικής μονάδας οποιουδήποτε επιπέδου για τη θητεία ή το υπόλοιπό της

- Ο υποβιβασμός έως 2 βαθμούς

- Η προσωρινή παύση από 3 έως 12 μήνες με πλήρη στέρηση αποδοχών

- Η οριστική παύση

            Πολύ σημαντική απόκλιση που καταδεικνύει την υπέρμετρη αυστηρότητα του νέου πειθαρχικού δικαίου είναι η κατάργηση της αποκλειστικής απαρίθμησης των παραπτωμάτων για τα οποία επιβάλετο η ποινή της οριστικής απόλυσης,  ενώ στο άρθρο 109 παρ. 3 προστίθεται η δυνατότητα επιβολής και πρόσθετων διοικητικών κυρώσεων από 3.000 έως 30.000, καθώς και από 10.000 έως 100.000 ευρώ, όταν επιβάλλεται η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης και πρόκειται για πειθαρχικά παραπτώματα των περιπτώσεων δ και ε της παρ. 1 του άρθρου 107  του Υ.Κ. που σχετίζονται με οικονομικό αντικείμενο. Αυτή η προσθήκη στο άρθρο 109 καταδεικνύει με σαφήνεια την σκοπιμότητα της τροποποίησης του πειθαρχικού δικαίου προς το σκοπό της είσπραξης εσόδων.

            Δείγμα της αυστηρότητας του νέου πειθαρχικού δικαίου είναι  και η επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής των αδικημάτων από τα 2 σε 5 έτη για τα περισσότερα παραπτώματα και σε 7 έτη για αδικήματα όπως παράβαση καθήκοντος, απόκτηση οικονομικού οφέλους ή ανταλλάγματος, σοβαρή απείθεια ή αδικαιολόγητη αποχή από την εκτέλεση των καθηκόντων κ.ά

            Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι το παραπάνω νομοθετικό πλαίσιο και  η τροπολογία στοχεύουν στην  τρομοκράτηση της εκπαιδευτικής κοινότητας και συγκεκριμένα των εκπαιδευτικών προκειμένου να "συμμορφώνονται" στις υποδείξεις  της πολιτικής  ηγεσίας, ενώ αναμένεται να προκαλέσει πολιτικές και συνδικαλιστικές διώξεις. Η αυστηροποίηση  του θεσμικού πλαισίου  για την υπηρεσιακή εξέλιξη των εκπαιδευτικών εισάγει  δε από το....παράθυρο επιπλέον κυρώσεις για τους εκπαιδευτικούς που καλούνται να υποστούν νέα κατασυκοφάντηση, συνδέοντας μάλιστα την υπηρεσιακή εξέλιξη ενός δημόσιου λειτουργού με αυθαίρετες ερμηνείες και αφήνοντας τους έκθετους σε καταχρήσεις από πλευράς των πειθαρχικών οργάνων!         

Είναι εμφανές ότι, στοχεύουν στην κατασκευή ενόχων, στην τρομοκρατία  και στην επίτευξη του στόχου για ΕΠΙΠΛΕΟΝ απολύσεις στο Δημόσιο, στο πλαίσιο της σχετικής συμφωνίας της κυβέρνησης με την Τρόϊκα, και όχι στην απονομή δικαιοσύνης.

Ως εκ τούτου ζητούμε να αποσυρθεί η παράγραφος 2 – 2 της τροπολογίας που επιβάλλει πρόσθετες προϋποθέσεις για τους υποψηφίους διευθυντές και να καταργηθεί όλο το πειθαρχικό πλέγμα που υπονομεύει τη δημοκρατική λειτουργία της εκπαίδευσης.

Για το ΔΣ της ΟΛΜΕ