Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ

117 χρόνια από την έναρξη των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν το κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη και ειδικά στις μέρες μας – που το έχουμε τόσο ανάγκη- μπορούν να ανοίξουν δρόμους για την δημιουργία ενός ενάρετου πολίτη. 

Χθες, 6 Απριλίου, συμπληρώθηκαν 117 χρόνια από την έναρξη των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων φυσικά στην χώρα που τους γέννησε, την Ελλάδα.

Η Αθήνα θεωρήθηκε ως η ιδανικότερη επιλογή για να φιλοξενήσει την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Η επιλογή της διοργανώτριας χώρας έγινε σε συνέδριο που οργάνωσε ο Πιερ ντε Κουμπερτέν, Γάλλος παιδαγωγός και ιστορικός, στο Παρίσι, στις 23 Ιουνίου 1894. Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) ιδρύθηκε επίσης κατά τη διάρκεια του συνεδρίου.

Μπορεί η συμμετοχή των αθλητών που έλαβαν μέρος να ήταν μικρή, ωστόσο αφενός ήταν η μεγαλύτερη μέχρι τότε σε αθλητική διοργάνωση, αφετέρου οι Αγώνες είχαν μεγάλη επιτυχία.

Σημαντική στιγμή για τους Έλληνες, ήταν η νίκη στον μαραθώνιο από τον Σπύρο Λούη. Η χώρα μας ήρθε πρώτη στην τελική κατάταξη των μεταλλίων, 46 στο σύνολο (10 χρυσά 17 αργυρά και 19 χάλκινα). Ο πιο επιτυχημένος αθλητής των Αγώνων αναδείχθηκε ο Γερμανός παλαιστής και γυμναστής Καρλ Σούμαν, ο οποίος κέρδισε συνολικά τέσσερα χρυσά μετάλλια.

Τα αγωνίσματα διεξήχθησαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο, στο ποδηλατοδρόμιο Νέου Φαλήρου, στο Ζάππειο Μέγαρο, στο Σκοπευτήριο Καλλιθέας, στον Όμιλο Αντισφαίρισης Αθηνών και στον Κόλπο της Ζέας.

Μετά το τέλος των Αγώνων, ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄, καθώς και πολλοί άλλοι (μεταξύ των οποίων και Αμερικανοί αθλητές), υποστήριξαν την ιδέα να διοργανωθούν και οι επόμενοι Αγώνες στην Αθήνα. Ο Κουμπερτέν όμως ήταν αντίθετος με αυτό, ενώ είχε ήδη αποφασιστεί το Παρίσι ως η επόμενη διοργανώτρια πόλη. Έτσι, οι Αγώνες του 1900 έγιναν στη Γαλλία, αλλά επισκιάστηκαν από τη Διεθνή Έκθεση που συνδιοργανώθηκε εκείνη την περίοδο στην πόλη του Παρισιού.

ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ

Η έναρξη των Αγώνων της 1ης Ολυμπιάδας πραγματοποιήθηκε, όπως είπαμε, στις 6 Απριλίου 1896 (25 Μαρτίου με το παλιό ημερολόγιο) και συνέπιπτε με τη Δευτέρα του Πάσχα για τους ορθοδόξους και τους καθολικούς αλλά και με την εθνική επέτειο της ανεξαρτησίας της Ελλάδας από τους Τούρκους.

Το εορταστικό κλίμα ήταν διάχυτο στους δρόμους και τις πλατείες της πόλης. Το πλήθος κατέκλυσε το Παναθηναϊκό Στάδιο από νωρίς το μεσημέρι φτάνοντας τους 80.000 θεατές. Παρόντες ήταν η βασιλική οικογένεια της Ελλάδας, μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, ξένοι αντιπρόσωποι, μέλη της Ιεράς Συνόδου και του ξένου κλήρου και πολλοί άλλοι.

Μετά την ομιλία του προέδρου της οργανωτικής επιτροπής, διαδόχου Κωνσταντίνου, ο βασιλιάς Γεώργιος κήρυξε την έναρξη των Αγώνων με τα εξής λόγια: «Κηρύττω την έναρξιν των πρώτων εν Αθήναις Διεθνών Ολυμπιακών Αγώνων. Ζήτω το Έθνος! Ζήτω ο Ελληνικός Λαός!».

Ακολούθησαν κανονιοβολισμοί και απελευθέρωση περιστεριών. Εννέα μπάντες και χορωδία 150 ατόμων ερμήνευσαν τον Ολυμπιακό Ύμνο, σε σύνθεση του Σπύρου Σαμάρα και στίχους του Κωστή Παλαμά. Ο ύμνος έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από το κοινό. Ακολούθησε η έπαρση της Ελληνικής σημαίας και η ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου από μπάντα όπου κυριαρχούσαν οι φλογέρες και στη συνέχεια η παρέλαση των αθλητών.

ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΗΣ

Οι αγώνες κράτησαν δέκα μέρες . Η επίσημη τελετή λήξης πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 15 Απριλίου, αφού είχε αναβληθεί την προηγούμενη ημέρα λόγω κακοκαιρίας. Η βασιλική οικογένεια βρισκόταν και πάλι εκεί για να παρακολουθήσει την τελετή, η οποία "άνοιξε" με τον Εθνικό ύμνο της Ελλάδας και μία ωδή του Πινδάρου στα αρχαία ελληνικά από τον Τζορτζ Ρόμπερτσον .

Στη συνέχεια, ο βασιλιάς βράβευσε τους νικητές των Αγώνων. Οι νικητές έπαιρναν ένα ασημένιο μετάλλιο, ένα κλαδί ελιάς και ένα αναμνηστικό δίπλωμα, ενώ οι δεύτεροι έπαιρναν ένα χάλκινο μετάλλιο, ένα κλαδί δάφνης και το δίπλωμα. Οι τρίτοι δεν έπαιρναν μετάλλιο.

Μέσα από την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων, αναβίωσαν και οι δύο μεγάλες αξίες του Ολυμπισμού: Το «ευ αγωνίζεσθαι» και η «ευγενής άμιλλα».
Μόνο μέσα από την διάδοση των Ολυμπιακών αξιών στα παιδιά μας, θα παραδώσουμε στην κοινωνία μας τον δημιουργικό και ενάρετο πολίτη που τόσο πολύ έχει ανάγκη η χώρα μας.