ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
ΤΟΥ 15ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΟΛΜΕ
Πραγματοποιήθηκε από 25 έως 28 Ιουνίου 2011 το 15ο συνέδριο της ΟΛΜΕ. Στο Συνέδριο αυτό καταγράφηκε μια αισθητή πτώση των δυνάμεων της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚ και μια ενίσχυση του ρεύματος των Παρεμβάσεων ΔΕ που βρήκε δρόμους επικοινωνίας με ανεξάρτητα σχήματα και κινήσεις της Αριστεράς. Κάμψη εμφάνισαν οι Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις και μικρή ενίσχυση η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ. Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται τα αποτελέσματα της εκλογής του νέου διοικητικού συμβουλίου της ΟΛΜΕ, όπως και τα αντίστοιχα του 14ου συνεδρίου του 2009.
ΧΑΘΗΚΕ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ;
Η ΔΑΚΕ θέλοντας να συμβάλλει στη συσπείρωση όλων των συνδικαλιστικών δυνάμεων στις δύσκολες μέρες που περνά η εκπαιδευτική οικογένεια. οι εκπαιδευτικοί θεσμοί αλλά και η ελληνική κοινωνία γενικότερα, παρόλο που είχε δική της πρόταση για το Συνέδριο, δέχτηκε να στηρίξει το Σχέδιο Απόφασης που κατέβασαν οι Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις (ΣΕΚ) με την ελπίδα πως θα το στηρίξουν και οι άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις αφού το σχέδιο αυτό κατά βάση στηρίχτηκε σε ψηφισμένες αποφάσεις των πρόσφατων Γενικών Συνελεύσεων των Προέδρων των ΕΛΜΕ, οι οποίες συμπληρώθηκαν με βάση τις νέες εξελίξεις. Το κείμενο αυτό, μάλιστα, δόθηκε έγκαιρα σε όλες τις παρατάξεις για παραπέρα διαβούλευση και συζήτηση.
Δυστυχώς, όμως, στη συζήτηση και ψηφοφορία που ακολούθησε, οι παρατάξεις ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, ΠΑΣΚ και Παρεμβάσεις προτίμησαν να επιμείνουν ΜΟΝΟ στην ψήφιση δικών τους παραταξιακών κειμένων η καθεμιά και αγνόησαν την αδήριτη ανάγκη να προκύψει ευρύτερα αποδεκτό κείμενο αγωνιστικού προσανατολισμού του κλάδου στην κρίσιμη διετία που ακολουθεί.
Από το βήμα του Συνεδρίου έγινε έκκληση σε όλους τους συνέδρους να ξεπεραστούν οι μικροπαραταξιακές αντιλήψεις και μικροπαραταξιακοί ανταγωνισμοί για τη διεκδίκηση κάποιων ψήφων, ώστε να υπερψηφιστεί Απόφαση του Συνεδρίου με αγωνιστικά χαρακτηριστικά.Η έκκληση αυτή, δυστυχώς, δεν εισακούστηκε. Το αποτέλεσμα ήταν να μην ψηφιστεί το προτεινόμενο σχέδιο Απόφασης, κάτω από το βάρος των «λευκών» ψήφων της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ και των Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων.
Ιδιαίτερη έκπληξη προκάλεσε η στάση των Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων, που αρνήθηκαν μέχρι την τελευταία στιγμή να ψηφίσουν θέσεις που είχαν υπερψηφίσει στη διάρκεια του προηγούμενου διαστήματος.
Το αποτέλεσμα της βασικής ψηφοφορίας του Συνεδρίου (194 υπέρ της συνθετικής πρότασης, 204 κατά-λευκά), στέρησε από την Ομοσπονδία μια σωστά προσανατολισμένη Απόφαση, που θα μπορούσε, κάτω από προϋποθέσεις, να αποτελέσει ισχυρή βάση για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών και τη συσπείρωση των αναγκαίων δυνάμεων για την οργάνωση της αντίστασης στον επερχόμενο νέο μεσαίωνα για τους εργαζόμενους.
Μετά την καταψήφιση του παραπάνω σχεδίου απόφασης οι Παρεμβάσεις – Συσπειρώσεις πρότειναν την ψήφιση ενός κειμένου 10 σημείων – προτάσεων σε ξεχωριστή ψηφοφορία, με αποτέλεσμα να ψηφιστούν μόνο τα 4 από αυτά, που αποτελούν τελικά την εξαιρετικά «φτωχή» σε περιεχόμενο και προοπτική Απόφαση του συνεδρίου.
Έτσι χάθηκε μια ακόμα ευκαιρία να πάει ο κλάδος περισσότερο ενωμένος τη νέα σχολική χρονιά και να αντιμετωπίσει πιο δυναμικά τις νέες προκλήσεις που ετοιμάζει η κυβερνητική πολιτική σε συνεννόηση με τις οδηγίες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.
ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 15ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
Αγωνιζόμαστε για:
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΡΒΑΡΑ «ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΑ» ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ – ΕΕ – ΔΝΤ
ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΤΡΟΪΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΧΩΡΑ
Στο γενικό πολιτικό πεδίο, το Μεσοπρόθεσμο (Μνημόνιο 2) σε συνδυασμό με το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας που επιβάλλεται με αυταρχικό τρόπο από το κυρίαρχο χρηματοπιστωτικό Κεφάλαιο, αποτελεί τη μεγαλύτερη επίθεση που έχει εξαπολυθεί μεταπολεμικά ενάντια στους εργαζόμενους της χώρας μας.
Η κυβέρνηση της χώρας μας συνυπογράφοντας αυτό το Σύμφωνο μας οδηγεί από τη λιτότητα του Μνημονίου στη διαρκή λιτότητα.
Οι εργαζόμενοι της χώρας μας όπως και των άλλων αδύναμων και χρεωμένων χωρών της περιφέρειας της Ευρωζώνης οδηγούνται στο όνομα της μείωσης του δημοσίου χρέους και των ελλειμμάτων που το ίδιο το Κεφάλαιο δημιούργησε, σιδεροδέσμιοι σε μια βίαιη φτωχοποίηση όπου θα κυριαρχούν οι τριτοκοσμικοί μισθοί, η πλήρης ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, η ανατροπή των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων και τα υψηλότατα ποσοστά ανεργίας, ως αποτέλεσμα των πολιτικών της λιτότητας.
Οι δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση και συγκεκριμένα η εκποίηση δημόσιας περιουσίας αμύθητης κοινωνικής και οικονομικής αξίας αντί 50 δις. € και η εφαρμογή μονίμως μνημονιακών πολιτικών που θα «συνταγματοποιηθούν»- νομοθετηθούν ως αντάλλαγμα για την επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου και τη μικρή μείωση του επιτοκίου είναι όχι μόνο βαρύτατες και απαράδεκτες αλλά επιτείνουν τα καταστροφικά αδιέξοδα της οικονομίας και εξασφαλίζουν την συνέχιση της πολιτικής αφαίρεσης εισοδημάτων και δικαιωμάτων από τους εργαζόμενους.
Με το «μνημόνιο 4» προβλέπεται η ενεργοποίηση της «ειδικής ομάδας εκπαιδευτικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος και της αποτελεσματικότερης χρήσης πόρων» που προβλέπονταν και στο «μνημόνιο 3». Έτσιη ελληνική εκπαίδευση τίθεται ουσιαστικά και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ μιας και θα πρέπει το Υπουργείο Παιδείας να υλοποιεί τις προτάσεις της ειδικής ομάδας και αυτό θα ελέγχεται από την τρόικα!! (μνημόνιο 4). Έτσι πλέον οι αποφάσεις για τη λειτουργία της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων θα λαμβάνονται με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια έχοντας ως δηλωμένο στόχο το «φτηνό σχολείο». Με το «νέο σχολείο της αγοράς» πρέπει να υπάρξει με κάθε τρόπο εξοικονόμηση κόστους, οικονομίες κλίμακας και αναζήτηση των φθηνότερων λύσεων αδιαφορώντας για τις σοβαρές εκπαιδευτικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τιςδραματικά μειωμένες δαπάνες για την παιδείαγια το 2011 (2,69 % του ΑΕΠ), οι οποίες θα μειωθούν ακόμη περισσότερο με το «μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής πολιτικής» στο δραματικό 2,24 % του ΑΕΠ το 2015.
Συνολικά, οι συνέπειες αυτής της εκπαιδευτικής πολιτικής είναι καταλυτικές:
· Υποβάθμιση της γενικής/ανθρωπιστικής παιδείας και ενίσχυση της στροφής προς την εκμάθηση δεξιοτήτων.
· Ένταση των κοινωνικών ανισοτήτων και διακρίσεων και περιορισμός της κοινωνικής κινητικότητας μέσω της εκπαίδευσης.
· Παροχή απλής κατάρτισης και πιστοποιημένων δεξιοτήτων σε ένα χαώδες σύμπαν αποσπασματικών πληροφοριών, που αδυνατούν να συγκροτηθούν σε συμπαγές και κριτικό εργαλείο κατανόησης του εαυτού, της κοινωνίας και του κόσμου.
· Μετατροπή της εκπαίδευσης από δημόσιο κοινωνικό αγαθό και υποχρέωση του κράτους σε εμπόρευμα.
· Προώθηση της ιδιωτικοποίησης σε όλο το εκπαιδευτικό φάσμα και η δραστική μείωση των δημόσιων επενδύσεων.
· Στενότερη σύνδεση της εκπαίδευσης, της επιστήμης, της έρευνας και της τεχνικής με τις επιδιώξεις των αγορών και την ανάγκη ανταγωνισμού των επιχειρήσεων.
Ταυτόχρονα με τις αλλαγές στο επίπεδο Σχολικής Μονάδας που προτείνονται, το Υπουργείο σχεδιάζεινα μετατρέψει τους Δ/ντές σε μάνατζερ αποσπασμένους από το σύλλογο διδασκόντων, που θα ελέγχουν και θα καθορίζουν σχεδόν τα πάντα μέσω της αυτοαξιολόγησης. Επιδιώκει να καταργήσει τη συλλογικότητα και το δημοκρατικό τρόπο λήψης των αποφάσεων στους συλλόγους διδασκόντων, να περιορίσει τις αρμοδιότητες του συλλόγου διδασκόντων, να αυξήσει το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών, να περάσει την αντίληψη (μέσω της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας) ότι ο εκπαιδευτικός φέρει τις βασικότερες ευθύνες για τα δεινά της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η Κυβέρνηση επιδιώκει μέσα από τη θεσμοθέτηση ενός νέου μισθολογίου στο δημόσιο τομέα να περικόψει ακόμα περισσότερο τις αμοιβές μας, μέσω της κατάργησης των επιδομάτων και της σύνδεσης μισθού με την «απόδοση».
Νέα μείωση των συντάξεών μας σχεδιάζεται με την νομοθετική παρέμβαση της κυβέρνησης στην επικουρική ασφάλιση μέχρι 30-6-11 όπως προβλέπεται από το μνημόνιο. Η Κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται να επιχορηγήσει τα επικουρικά μας ταμεία, αλλά τα οδηγεί με την πολιτική της στη διάλυση και την κατάργηση.
Η υγειονομική μας περίθαλψη υποβαθμίζεται συνέχεια. Ο ΟΠΑΔ, δεν καλύπτει πλέον σειρά ιατρικών πράξεων και εργαστηριακών εξετάσεων και πρέπει να τις πληρώνουμε οι ίδιοι. Αποτέλεσμα της οικονομικής κατάστασης του οργανισμού είναι σε αρκετές περιπτώσεις να πληρώνουμε ακόμα και τα φάρμακα.
Σήμερα, ένα χρόνο μετά την αντισυνταγματική εκτροπή και την επιβολή του Μνημονίου, όλοι εμείς, τμήματα ενός πανεργατικού - πανεκπαιδευτικού μετώπου, θα πρέπει να σηκώσουμε το γάντι, να οργανώσουμε την πάλη. με κινητοποιήσεις, πρωτοβουλίες, απεργίες, πολύμορφες δραστηριότητες, για να ανακόψουμε τη λαίλαπα. Για να διασώσουμε κατακτήσεις δεκαετιών. Για να περιφρουρήσουμε τα δημόσια αγαθά από το ξεπούλημα. Για να μην πληρώσουμε το χρέος που αυτοί δημιούργησαν και να επιβάλουμε τη διαγραφή του. Για να διαμορφωθεί ένα πρόγραμμα πάλης, διεξόδου και ανατροπής.
Είναι πια φανερό πως δεν έχουμε άλλο δρόμο παρά να αντιπαλέψουμε την πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤμαζικά, ενωτικά, μαχητικά. Με οργάνωση και συλλογική δράση. Με την ενίσχυση των συνδικάτων. Ενιαίο παλλαϊκό, πανεκπαιδευτικό μέτωπο. Κανένας μόνος του!
ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ
(με βάση το πλαίσιο των δύο τελευτραίων συνεδρίων και των πρόσφατων ΓΣ των προέδρων ΕΛΜΕ)
1. Άμεση αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% τουλάχιστον του ΑΕΠ ή στο 15% του Κρατικού Προϋπολογισμού. Όχι στις δραματικές περικοπές του νέου προϋπολογισμού για την παιδεία.Όχι στις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων.
2. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ: Όχι στις νέες περικοπές των μισθών μας που ετοιμάζει με την προώθηση του μισθολογίου στο πλαίσιο του επικαιροποιημένου μνημονίου και του «μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής». Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι με τους οποίους έγιναν περικοπές στους μισθούς μας. Γνήσιες και ουσιαστικές κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με ενσωμάτωση των γενικών επιδομάτων στο βασικό, ώστε ο μισθός του νεοδιόριστου να διαμορφωθεί στα 1.400 ευρώ καθαρά, με αναλογικές αυξήσεις στα υπόλοιπα μισθολογικά κλιμάκια. Ακώλυτη μισθολογική εξέλιξη. Διπλασιασμός και σύνδεση (ως ποσοστό) της ωρομίσθιας αποζημίωσης με τις συνολικές αποδοχές του εκπαιδευτικού. Άμεση καταβολή της ειδικής παροχής των 176 € και του συνόλου των αναδρομικών για όλους και ενσωμάτωσή της στο βασικό μισθό.
3. ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ-ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΑ: Να καταργηθεί ο νόμος 3865/10 με τον οποίο αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας για σύνταξη και μειώθηκαν οι συντάξεις. Όχι στο ξεθεμελίωμα του ασφαλιστικού συστήματος. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων «Σιούφα», «Ρέππα», «Πετραλιά». Πλήρης σύνταξη με 30 χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας. Ουσιαστική κρατική επιχορήγηση των ασφαλιστικών ταμείων ΤΩΡΑ, και ιδιαίτερα του ΤΠΔΥ και του ΟΠΑΔ, προκειμένου να ανταποκριθούν στις άμεσες υποχρεώσεις τους. Καμιά περικοπή σε επικουρικές συντάξεις και το εφάπαξ.
4. ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ: Να καταργηθεί ο νέος νόμος του Υπουργείου Παιδείας («πολυνομοσχέδιο»-ν.3948/10). Σταθερή και μόνιμη εργασία στην εκπαίδευση. Κατάργηση ΑΜΕΣΑ του θεσμού του ωρομισθίου και του αναπληρωτή μερικού ωραρίου. Είμαστε αντίθετοι με τις συμβάσεις αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ, να μετατραπούν άμεσα σε συμβάσεις κανονικών αναπληρωτών. Να διοριστούν άμεσα όλοι οι συνάδελφοι που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα διορισμού (ΑΣΕΠ και πίνακες προϋπηρεσίας) από το Σεπτέμβρη του 2010. Να αναγνωριστεί ολόκληρη η προϋπηρεσία των αναπληρωτών-ωρομισθίων (και μετά τις 30-6-2010). Περιορισμός των προσλήψεων αναπληρωτών αυστηρά στις περιπτώσεις πραγματικής αναπλήρωσης (όπως και ο ν. 1566/85 ορίζει). 12μηνη σύμβαση για τους αναπληρωτές με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
Κατάργηση του «Καθηκοντολογίου». Όχι στην αξιολόγηση – χειραγώγηση των εκπαιδευτικών. Όχι στην κοινωνική κατηγοριοποίηση των σχολείων μέσω της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων. Όχι στο θεσμό του μέντορα.
Υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το εργασιακό καθεστώς και τις υπηρεσιακές μεταβολές των εκπαιδευτικών σύμφωνα με τις θέσεις της ΟΛΜΕ.
5. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ: Δημόσια, 12χρονη υποχρεωτική και πραγματικά δωρεάν Εκπαίδευση. Υλοποίηση της πρότασης της ΟΛΜΕ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Καμία επιβάρυνση στον οικογενειακό προϋπολογισμό για μόρφωση και εκπαίδευση των μαθητών /-τριών.
Νομοθετική ρύθμιση τώρα για ανώτατο όριο μαθητών/-τριών στο τμήμα το 25, 20 στις κατευθύνσεις και την ΤΕΕ και 10 μαθητές ανά καθηγητή στα εργαστήρια.
Να καταργηθεί ο κλειστός αριθμός εισακτέων για την πρόσβαση στην τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Να ανοίξουν τα Πανεπιστήμια σε όλα τα παιδιά.
Διαφωνούμε κατηγορηματικά με οποιαδήποτε κατεύθυνση περιφερειακής οργάνωσης της εκπαίδευσης (σε διορισμούς, διαχείριση προσωπικού, αναλυτικά προγράμματα κ.λπ.). Όχι στα μέτρα που προωθούν την ιδιωτικοποίηση στη δημόσια εκπαίδευση.
Ουσιαστική στήριξη της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης σύμφωνα με τις προτάσεις της ΟΛΜΕ, όπως: υπαγωγή στο Υπ. Παιδείας όλων των σχολικών μονάδων που προσφέρουν σήμερα δευτεροβάθμια τεχνικο-επαγγελματική εκπαίδευση και ανήκουν σε άλλα υπουργεία, μεταλυκειακό έτος ειδίκευσης.
6. ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ: Καθιέρωση ετήσιας περιοδικής επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών με την ευθύνη των ΑΕΙ-ΑΤΕΙ και με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.
Απέναντι στη λαίλαπα που ήρθε και συνεχίζεται οι εργαζόμενοι βροντοφωνάζουμε πως υπάρχει λύση. Υπάρχει άλλη πολιτική!
Να καταργηθεί το βάρβαρο και δουλοπρεπές μνημόνιο κυβέρνησης - ΕΕ - Δ.Ν.Τ.
· Το χρέος δεν το δημιούργησαν οι εργαζόμενοι.
· Να αυξηθεί η φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου, της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, των χρηματιστηριακών συναλλαγών και της εκκλησιαστικής περιουσίας.
· Να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα προϊόντα-υπηρεσίες πολυτελείας και να μειωθεί στα είδη πρώτης ανάγκης.
· Να μειωθούν οιστρατιωτικές δαπάνες.
· Να ληφθούν μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής εκείνων που συστηματικά φοροδιαφεύγουν.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΜΑΣ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΜΑΣ
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ
ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
1. Οργάνωση Ενημερωτικής Καμπάνιας για το σύνολο του πληθυσμού με θέμα τις επιπτώσεις των μέτρων κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ (μνημονίων και μεσοπρόθεσμου) στην εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό.
2. Συγκρότηση και ανάπτυξη με πρωτοβουλία των ΕΛΜΕ δικτύων αλληλεγγύης για τη στήριξη των μαθητών μας, με οργάνωση βοηθητικών μαθημάτων σε εθελοντική βάση αλλά και ευρύτερα στήριξη των θυμάτων της οικονομικής κρίσης και των κατεδαφιστικών πολιτικών κυβέρνησης, Τρόικας και ΣΕΒ, με τη στήριξη σχετικών πρωτοβουλιών που αρχίζουν να αναπτύσσονται στις γειτονιές και στους δήμους.
3. Συμμετέχουμε και συμβάλλουμε ενεργά στα κοινωνικά κινήματα που αναπτύσσονται στις πλατείες και τους δρόμους της χώρας, αλλά και τα κινήματα που ήδη έχουν δημιουργηθεί ενάντια στις αυξήσεις στα εισιτήρια των ΜΜΜ και στα διόδια. Αντιδρούμε μαζί με όλους τους πολίτες στην πληρωμή των νέων χαρατσιών στο εισόδημά μας. Σε κάθε περίπτωση αναπτύσσουμε την αλληλεγγύη και τον συντονισμό της δράσης σε όποιον τομέα εκδηλώνεται η επίθεση της κυβέρνησης και της τρόικας. Στηρίζουμε αποφασιστικά τον αγώνα των εργαζόμενων στις δημόσιες υπηρεσίες που παρέχουν κοινωνικά αγαθά (συγκοινωνία, υγεία, ρεύμα, νερό κλπ). Η αλληλεγγύη, η επεξεργασία κοινών στόχων, η δημιουργία κοινών πλαισίων αναφοράς στα μεγάλα ζητήματα, η μάχη κατά των διακρίσεων σε βάρος της νέας γενιάς πρέπει να διαπερνούν την καθημερινή μας δράση.
4. Συνεχίζουμε την προσπάθεια για συντονισμό των ομοσπονδιών της παιδείας και των γονιών για κοινές κινητοποιήσεις. Κάλεσμα σε όλα τα συνδικάτα και ομοσπονδίες δημόσιου αλλά και ιδιωτικού τομέα για κοινό μέτωπο στήριξης των δημόσιων κοινωνικών αγαθών (παιδεία, υγεία, κοιν. ασφάλιση). Να δημιουργήσουμε συμμαχίες που θα λειτουργήσουν ως ασπίδα για την προστασία των κοινωνικών αγαθών στον τόπο μας (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση-εργασία) σε όφελος των εργαζομένων, των συνταξιούχων και όλου του λαού. Ο συντονισμός να περιλαμβάνει και το συντονισμό σε τοπικό επίπεδο των αντίστοιχων πρωτοβάθμιων συνδικάτων αλλά και άλλων χώρων, εφόσον αυτό είναι εφικτό. Στο πλαίσιο αυτό επιβάλλεται να συνεχιστεί και να διευρυνθεί η στενή επικοινωνία και ο συντονισμός των δύο εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ).
5. Ενόψει της νέας χρονιάς θα πρέπει να προβληματιστούμε για το πώς θα μπορέσουμε να συμβάλουμε ως συνδικαλιστικό κίνημα στην ακόμη μεγαλύτερη συσπείρωση των εργαζομένων. Να συζητήσουμε μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα για τον καλύτερο συντονισμό όλων των δυνάμεων της εργασίας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη ενός ρωμαλέου κινήματος που θα ακυρώσει αυτή την πολιτική. Να συζητήσουμε στον κλάδο για την καλύτερη οργάνωση των αγώνων, ρίχνοντας ιδιαίτερο βάρος από ΕΛΜΕ, στην οργάνωση των αντιστάσεων στους Συλλόγους Καθηγητών με ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή των συναδέλφων στις δράσεις του Α/βάθμιου – ΟΛΜΕ. Να ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος στην με κάθε μέσο ενημέρωση των γονέων και των μαθητών μας για τις επιπτώσεις αυτών των μέτρων στην εκπαίδευση των παιδιών του λαού μας. Τελική μας επιδίωξη η δημιουργία ενός πανίσχυρου μετώπου εργαζομένων, που θα συντρίψει την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του Δ.Ν.Τ και θα ακυρώσει το δουλοπρεπές μνημόνιο, προς όφελος του εργαζόμενου λαού
Με βάση το παραπάνω πλαίσιο και επειδή διαπιστώνουμε πως εφόσον ψηφιστούν τα μέτρα του μεσοπρόσθεσμου πλαισίου και οι αντίστοιχοι νόμοι οι μισθοί μας και οι συντάξεις μας θα καταβαραθροθούν και οι εργασιακές μας σχέσεις θα γυρίσουν στον μεσαίωνα, η δε δημόσια εκπαίδευση με τις νέες περικοπές που θα υποστεί και τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές που προωθεί το Υπουργείο Παιδείας θα οδηγηθεί σε βαθύτατη υποβάθμιση,
Το συνέδριο της ΟΛΜΕ αποφασίζει την οργάνωση απεργιακών κινητοποιήσεων στα μέσα του Σεπτέμβρη προκηρύσσοντας ………….. και νέες ΓΣ άμεσα για τη συνέχιση των κινητοποιήσεων.
Με την έναρξη της νέας χρονιάς οργανώνουμε συγκεκριμένο πρόγραμμα συσκέψεων, περιοδειών και ενημερώσεων των εκπαιδευτικών αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Το ΔΣ της ΟΛΜΕ εξουσιοδοτείται για τη συγκεκριμενοποίηση αυτού του προγράμματος.
Παράλληλα το συνέδριο της ΟΛΜΕ απαιτεί από την κυβέρνηση να μη ψηφίσει κανένα νέο νόμο την περίοδο του καλοκαιριού, είτε αυτός πρόκειται για εκπαιδευτικά ζητήματα (νέο λύκειο, τεχνολογικό λύκειο, διοικητική αναδιάρθρωση κ.λ.π_, είτε για θέματα μισθών, συντάξεων και εργασιακών σχέσεων.
ΤΑ 4 ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ 15ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ:
1. Το 15° Συνέδριο επικυρώνει τις αποφάσεις του κλάδου όπως καταγράφηκαν στην τελευταία Γ.Σ των προέδρων των ΕΛΜΕ στις 19/3/2011.
2. Το 15° Συνέδριο διακηρύσσει ότι ο κλάδος των εκπαιδευτικών αγωνίζεται αταλάντευτα για να ανατραπεί το μνημόνιο μαζί με όλα τα μέτρα που απορρέουν από αυτό. Να μην ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και το σύμφωνο για το Ευρώ.
3. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην εγκατάλειψη της εκπαίδευσης και την υποχρηματοδότηση, στις συγχωνεύσεις σχολείων την κατάργηση ολόκληρων τύπων σχολείων και εκπαιδευτικών θεσμών που οδηγούν την ελληνική εκπαίδευση πολλές δεκαετίες πίσω. Να μη χαθεί καμία οργανική θέση. 25 μαθητές ανά τμήμα.
4. Το εκπαιδευτικό κίνημα αγωνίζεται για τη δημοκρατία και την παιδαγωγική ελευθερία στο χώρο των σχολείων. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι και θα αντισταθούμε στη νέα αυταρχική διοικητική δομή, την αυτοξιολόγηση και τη μετατροπή των διευθυντών σε αξιολογητές-μάνατζερς.
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΔΑΚΕ Ν. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΣΤΟ 15ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΛΜΕ
Τη ΔΑΚΕ Δ.Ε. Ν. Χαλκιδικής εκπροσώπησαν ο πρόεδρός της κ. Ιωακείμ Χονδρογιώργης και ο κ. Μάντσιος Βασίλειος που είχαν εκλεγεί ως αντιπρόσωποι καθώς και τα μέλη της στην ΕΛΜΕ Χαλκιδικής κ.κ. Γιοβανέκος Τριαντάφυλλος και Δαγκλής Χρήστος ως παρατηρητές του Συνεδρίου.
Στη συνέχεια παραθέτουμε φωτογραφίες από το Συνέδριο και της εκδήλωση που διοργάνωσε η κεντρική ΔΑΚΕ Δ.Ε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου