ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ ...
Ιστορίες του Ναστραντίν Χότζα
Ο ΧΩΡΙΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΟΤΖΑΣ
Κάποτε ένας χωρικός πήγε στον Ναστραντίν Χότζα και του παραπονέθηκε ότι
το σπίτι του ήταν πολύ μικρό, μέσα ζούσε αυτός, η γυναίκα του, τα παιδιά
τους καθώς και τα πεθερικά του και δεν χωρούσαν.
- Σκύλο έχεις;
τον ρώτησε ο Χότζας. και στην καταφατική τους απάντησε τον προέτρεψε να βάλει και τον σκύλο στο σπίτι και να επιστρέψει μετά από μια βδομάδα. Περνάει η βδομάδα και ξαναπάει ο χωρικός για να του παραπονεθεί πάλι ότι τώρα η κατάσταση έγινε χειρότερη.
- Βάλε μέσα και την κατσίκα κι έλα σε μια βδομάδα να με δεις, του απαντάει ο Χότζας.
Στη βδομάδα πάνω ξαναπάει ο χωρικός για να του πει ότι κοντεύουν να σκάσουν...
- Βάλε μέσα και τις κότες κι έλα σε μια βδομάδα, του απαντά ο σοφός Χότζας.
Ποια βδομάδα. Την άλλη μέρα πάει πάλι ο χωρικός σε κατάσταση απελπισίας...
- Αμάν Χότζα μου, δεν χωράμε, ούτε να σταθούμε δεν μπορούμε, είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον είναι και οι κότες που όλο μέσα στα πόδια μας τριγυρνάνε, του λέει.
- Καλά. Βγάλε έξω τις κότες κι έλα σε μια βδομάδα.
Πάει στη βδομάδα πάνω ο χωρικός...
- Λίγο καλύτερα τα πράγματα, αλλά ακόμα πολύ στενάχωρα είμαστε...
- Βγάλε έξω και την κατσίκα κι έλα σε μια βδομάδα, απαντά ο Χότζας.
Φεύγει ο χωρικός, γυρνάει στη βδομάδα...
- Καλύτερα είμαστε Χότζα μου, αλλά ο σκύλος το βράδυ, δεν μας αφήνει να κοιμηθούμε. Μήπως γίνεται...
- Εντάξει μωρέ, βγάλε έξω τον σκύλο , δεν πειράζει, τον προτρέπει ο Χότζας.
Φεύγει ο χωρικός και χάνεται. Κάποια στιγμή τον βλέπει ο Χότζας στην αγορά.
- Ε, τι γίνεται; Πώς τα πάτε; Είναι ποιο άνετα τώρα στο σπίτι;" τον ρωτάει.
- Να είσαι καλά αφέντη μου, απαντά ο χωρικός. Χάρη στις σοφές συμβουλές σου τώρα ζούμε επιτέλος σαν άνθρωποι!!!
- Σκύλο έχεις;
τον ρώτησε ο Χότζας. και στην καταφατική τους απάντησε τον προέτρεψε να βάλει και τον σκύλο στο σπίτι και να επιστρέψει μετά από μια βδομάδα. Περνάει η βδομάδα και ξαναπάει ο χωρικός για να του παραπονεθεί πάλι ότι τώρα η κατάσταση έγινε χειρότερη.
- Βάλε μέσα και την κατσίκα κι έλα σε μια βδομάδα να με δεις, του απαντάει ο Χότζας.
Στη βδομάδα πάνω ξαναπάει ο χωρικός για να του πει ότι κοντεύουν να σκάσουν...
- Βάλε μέσα και τις κότες κι έλα σε μια βδομάδα, του απαντά ο σοφός Χότζας.
Ποια βδομάδα. Την άλλη μέρα πάει πάλι ο χωρικός σε κατάσταση απελπισίας...
- Αμάν Χότζα μου, δεν χωράμε, ούτε να σταθούμε δεν μπορούμε, είμαστε ο ένας πάνω στον άλλον είναι και οι κότες που όλο μέσα στα πόδια μας τριγυρνάνε, του λέει.
- Καλά. Βγάλε έξω τις κότες κι έλα σε μια βδομάδα.
Πάει στη βδομάδα πάνω ο χωρικός...
- Λίγο καλύτερα τα πράγματα, αλλά ακόμα πολύ στενάχωρα είμαστε...
- Βγάλε έξω και την κατσίκα κι έλα σε μια βδομάδα, απαντά ο Χότζας.
Φεύγει ο χωρικός, γυρνάει στη βδομάδα...
- Καλύτερα είμαστε Χότζα μου, αλλά ο σκύλος το βράδυ, δεν μας αφήνει να κοιμηθούμε. Μήπως γίνεται...
- Εντάξει μωρέ, βγάλε έξω τον σκύλο , δεν πειράζει, τον προτρέπει ο Χότζας.
Φεύγει ο χωρικός και χάνεται. Κάποια στιγμή τον βλέπει ο Χότζας στην αγορά.
- Ε, τι γίνεται; Πώς τα πάτε; Είναι ποιο άνετα τώρα στο σπίτι;" τον ρωτάει.
- Να είσαι καλά αφέντη μου, απαντά ο χωρικός. Χάρη στις σοφές συμβουλές σου τώρα ζούμε επιτέλος σαν άνθρωποι!!!
Ο ΤΑΜΕΡΛΑΝΟΣ, ΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ ...
ή πως αντιμετωπίζουμε την κατάσταση ΕΜΕΙΣ ...
Μιά φορά και έναν καιρό ο φοβερός και τρομερός ηγέτης των Μογγόλων Ταμερλάνος, αφού κατέκτησε όλη την Ασία, σκέφτηκε.
"Δεν βάζω και κανένα φόρο στους χωρικούς, έτσι για να τους έχω σε εγρήγορση και να πάρω ότι μπορώ απο δαύτους;"
Έβγαλε, λοιπόν, ένα φιρμάνι που έλεγε ότι οι χωρικοί από εδώ και στο
εξής θα ήταν υποχρεωμένοι να του ταϊζουν κάθε μέρα τους ελέφαντες.
Οι χωρικοί τρόμαξαν... Θορυβήθηκαν...
"Τι κάνουμε τώρα; Εδώ εμείς δεν έχουμε να ταϊσουμε τα δικά μας ζώα, θα ταϊζουμε τώρα και τους ελέφαντες του Ταμερλάνου;"
Μια και δυο, λοιπόν, πάνε στον Χότζα.
"Ε Νασρεντίν... Τι κακό είναι αυτό που μας βρήκε; Τι κάνουμε τώρα;"
Ο Χότζας έξυσε λίγο το μούσι του, σκέφτηκε και λέει στους χωρικούς.
"Πάμε όλοι μαζί στον Ταμερλάνο να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε."
Ξεκινούν, λοιπόν, ο Χότζας μαζί με τους χωρικούς να πάνε στον Ταμερλάνο.
Στον δρόμο ένας - ένας οι χωρικοί λακίζανε...
Ο ένας έστριβε από `δω, ο άλλος την κοπανάγε από `κει.
Φτάνει, λοιπόν, ο Χότζας μπροστά στον Ταμερλάνο.
Μόλις τον είδε ο Ταμερλάνος του ρίχνει μια ματιά από αυτές που είναι ικανές να παγώσουν όλη την Κασπία Θάλασσα και τον ρωτάει.
"Τι θέλεις Νασρεντίν;"
Ο Χότζας κοιτάει δεξιά, κανείς.
Κοιτάει αριστερά, κανείς.
Κοιτάει πίσω του, το χάος...
Γυρίζει τότε στον Ταμερλάνο, τον κοιτάει στα μάτια και του λέει:
"Πολυχρονεμένε μου άρχοντα. Οι χωρικοί με εξουσιοδότησαν να σου πω ότι είναι πολύ ευχαριστημένοι με την διαταγή σου. Έχουν όμως ένα παράπονο. Οι ελέφαντές σου είναι λίγοι. Σε παρακαλούν, λοιπόν, να τους φέρεις άλλους τόσους ελέφαντες για να έχουν να ταϊζουν ! ! !"
Οποιαδήποτε ομοιότητα των χωρικών με εκείνους τους συμπολίτες μας οι οποίοι μένουν αμέτοχοι στα όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας, ενώ τους παίρνουν τα πάντα, είναι εντελώς σκόπιμη και καθόλου, μα καθόλου τυχαία ! ! !
Ελπίζουμε στην παρουσία τους στην επόμενη δράση!
ΚΙ ΕΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ΄''ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΣ ΤΣΙΡΚΟ''
Ένα απόσπασμα από το "Μεγάλο μας Τσίρκο".
Είναι η αρχή από το 9ο κομμάτι
του δίσκου "Το Σύνταγμα - 3 του Σεπτέμβρη". Ως γνωστόν αποτελεί τη
μουσική από το αντίστοιχο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Η
συζήτηση αφορά το αιτούμενο σύνταγμα και συζητούν οι εκπρόσωποι των
μεγάλων δυνάμεων: να έχουν (οι Έλληνες) σύνταγμα ή να μην έχουν. Κι εκεί
υπάρχει η καταπληκτική ιδέα: να έχουν χωρίς αν έχουν!!! Εφαρμοστέα ακόμα και στις μέρες μας.
Πάσα ομοιότητα με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν και μας φέρονται οι
κυβερνώντες μας ΔΕΝ είναι συμπτωματική. Παίρνουν μέτρα κι άλλα μέτρα και
όσο περιμένουμε τα επόμενα καρτερικά, αυτά θα έρχονται.
Μόνο αν πούμε
"σώνει πια, δεν πάει άλλο" (αλλά πραγματικά να το πούμε και να το
εννοούμε) μόνο τότε θα σταματήσει ο κατήφορος και το στρίμωγμα. Επίσης,
οι θεωρίες πως εμείς φταίμε για τη σημερινή κρίση (με ή χωρίς
εισαγωγικά) ενώ αυτοί που μας έφτασαν εδώ μένουν στο απυρόβλητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου