ΕΠΙΣΤΟΛΗ Δ. ΠΕΠΠΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΗ ΑΡΓΙΑ
Δ. Πεππές: Η αυτοδίκαιη αργία, θίγει το τεκμήριο αθωότητος!
Δημοσιεύουμε
μία επιστολή του πρώην προέδρου της Ο.Λ.Μ.Ε. και στελέχους της Δ.Α.Κ.Ε.
Καθηγητών, Δημήτρη Πέππε. Περιγράφονται με εύστοχο και ουσιαστικό
τρόπο, οι επιπτώσεις τής αυτοδίκαιης αργίας που νομοθετήθηκε με την
ψήφιση του νόμου 4093/2012.
Προς
τον Γραμματέα της Ν.Δ. κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη
τα μέλη της Κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ .
Με την επιστολή μου αυτή επιθυμώ να γνωρίσετε τις αρνητικές συνέπειες που επέφερε η εφαρμογή του μέτρου της Αυτοδίκαιης Αργίας, μετά την ψήφιση του νόμου 4093/12-11-2012 (παρ Ζ3) και να συμβάλλετε με τις ενέργειές σας έτσι ώστε αυτό να διορθωθεί.
Ειδικότερα, ενώ για τις πειθαρχικές διώξεις που εκκρεμούν προβλέπεται ότι: «Αν συντρέχουν λόγοι δημόσιου συμφέροντος ή υπηρεσιακοί λόγοι μπορεί να τεθεί σε αργία ο υπάλληλος κατά του οποίου: α) έχει ασκηθεί πειθαρχική δίωξη για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα,…… μετά από γνωμοδότηση του πειθαρχικού συμβουλίου» (περ. 2 παρ.Ζ3 ν.4093/12), εξαιρούνται ωστόσο τα παραπτώματα όπως αυτά ορίζονται στην περίπτωση 1ε της παραγράφου Ζ3 του ίδιου νόμου.
Για τα παραπτώματα αυτά (παράβαση καθήκοντος, αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας, κ.α.), προβλέπεται η Αυτοδίκαιη Αργία του υπαλλήλου που έχει παραπεμφθεί. Στα ανωτέρω θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και το γεγονός ότι εφόσον υπάρχει Δικαστική δίωξη για οιοδήποτε από τα παραπτώματα αυτά, η υπηρεσία οφείλει να προχωρήσει άμεσα και στην άσκηση Πειθαρχικής δίωξης.
Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν ότι οι δημόσιοι λειτουργοί αφήνονται εκτεθειμένοι σε οιονδήποτε επιθυμεί την οικονομική και κοινωνική τους εξόντωση. Μια κακόβουλη καταγγελία ή μήνυση είναι αρκετή για να τους επιβληθεί το ιδιαίτερα εξοντωτικό μέτρο της Αργίας.
Χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η πειθαρχική διαδικασία, χωρίς απολογία, αυτόματα και με συνοπτικές διαδικασίες, ο εργαζόμενος που θα δεχθεί μια καταγγελία εις βάρος του, η οποία να εμπεριέχεται στη γενική κατηγορία της «παράβασης καθήκοντος», στιγματίζεται και απομακρύνεται από τη θέση του, με τις αποδοχές του να μειώνονται άμεσα.
Η Αυτοδίκαιη Αργία ενεργοποιείται, από την καταγγελία άρνησης αφοσίωσης στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία, τη φθορά λόγω ασυνήθιστης χρήσης πράγματος το οποίο ανήκει στην υπηρεσία, την απώλεια ενός εγγράφου, την ανάρμοστη για υπάλληλο συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας, του οποιουδήποτε προχωρήσει σε ένδικα μέσα προκειμένου να θέσει ένα δημόσιο λειτουργό σε ομηρία.
Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ένα σκληρό διοικητικό μέτρο, αλλά για τιμωρία του πειθαρχικώς ελεγχομένου υπαλλήλου, που προσβάλλει βάναυσα το τεκμήριο αθωότητας.
Επιπλέον θα πρέπει να γνωρίζετε ότι σε καμιά περίπτωση δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται ο ισχυρισμός της αναγκαιότητας εφαρμογής της Αυτοδίκαιης Αργίας για τα πειθαρχικά παραπτώματα (περ 1ε παρ.Ζ3 ν.4093/12) προς επίτευξη του στόχου της τιμωρίας των «επίορκων» δημοσίων υπαλλήλων.
Η επιτάχυνση των πειθαρχικών διαδικασιών και σε εξαιρετικές περιπτώσεις η εφαρμογή της Δυνητικής Αργίας θα αρκούσαν για να επιτευχθεί η τιμωρία των πραγματικά επίορκων.
Αντίθετα το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας που έχει επιβληθεί στους εργαζόμενους ως συνέπεια του συγκεκριμένου πειθαρχικού πλαισίου, μόνο αρνητικά μπορούν να επηρεάσουν την άσκηση των καθηκόντων τους (κυρίως όταν κατέχουν θέσεις ευθύνης ή αποτελούν μέλη επιτροπών).
Ειδικότερα στο ευαίσθητο χώρο της παιδείας όπου απαιτείται περιβάλλον ηρεμίας και ασφάλειας, η αναστάτωση που έχει προκληθεί θα έχει αρνητικότατες συνέπειες στις συνθήκες άσκησης του εκπαιδευτικού έργου.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφερθώ σε παραδείγματα όπου συνάδελφοι τέθηκαν σε αργία λόγω ενδοοικογενειακών διενέξεων, για αποφάσεις που ελήφθησαν από συμβούλια κρίσεων στελεχών της εκπαίδευσης και για πειθαρχικά παραπτώματα που εκκρεμούν ενώ έχουν ήδη αθωωθεί δικαστικά.
Απροθυμία συμμετοχής έμπειρων εκπαιδευτικών παρατηρείται και στα συλλογικά όργανα (όπως αυτά των υπηρεσιακών Συμβουλίων) που είναι υποχρεωμένα να παίρνουν δύσκολες αποφάσεις.
Επίσης σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ και δεν υποστηρίζω την ατιμωρησία και την ασυδοσία, των όποιων υπαλλήλων με τις πράξεις τους αμαυρώνουν την εικόνα των δημόσιων λειτουργών.
Σας λέγω όμως ότι από τις περιπτώσεις που γνωρίζω ως συνδικαλιστικό στέλεχος δευτεροβάθμιου οργάνου, το πεδίο εφαρμογής του μέτρου της Αυτοδίκαιης Αργίας είναι πέρα κάθε λογικής και οι συνέπειές του τρομακτικές και άδικες.
Ως μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. και εκφράζοντας την επιθυμία χιλιάδων συναδέλφων μου, σας ζητώ να συμβάλλετε στην διόρθωση αυτού του νομοθετήματος.
Εκείνο που απαιτείται είναι:
* Να καταργηθεί η επιβολή της Αυτοδίκαιης Αργίας για τα πειθαρχικά παραπτώματα όπως αυτά ορίζονται στην παράγραφο 1 περίπτωση ε του ν.4093/12 (παράβαση καθήκοντος, αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας, κ.λ.π. τα οποία δεν έχουν τελεσιδικήσει).
* Να διαχωριστεί πλήρως η έναρξη της πειθαρχικής δίωξης εναντίον συναδέλφων από την αντίστοιχη ποινική δίωξη για το παράπτωμα της παράβασης καθήκοντος.
* Η Δυνητική Αργία να ενεργοποιείται μόνο για τις πράξεις εκείνες οι οποίες επιφέρουν σύμφωνα με το πειθαρχικό δίκαιο την ποινή της αργίας εφόσον τελεσιδικήσει.
τον Γραμματέα της Ν.Δ. κ. Μανώλη Κεφαλογιάννη
τα μέλη της Κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ .
Με την επιστολή μου αυτή επιθυμώ να γνωρίσετε τις αρνητικές συνέπειες που επέφερε η εφαρμογή του μέτρου της Αυτοδίκαιης Αργίας, μετά την ψήφιση του νόμου 4093/12-11-2012 (παρ Ζ3) και να συμβάλλετε με τις ενέργειές σας έτσι ώστε αυτό να διορθωθεί.
Ειδικότερα, ενώ για τις πειθαρχικές διώξεις που εκκρεμούν προβλέπεται ότι: «Αν συντρέχουν λόγοι δημόσιου συμφέροντος ή υπηρεσιακοί λόγοι μπορεί να τεθεί σε αργία ο υπάλληλος κατά του οποίου: α) έχει ασκηθεί πειθαρχική δίωξη για οποιοδήποτε πειθαρχικό παράπτωμα,…… μετά από γνωμοδότηση του πειθαρχικού συμβουλίου» (περ. 2 παρ.Ζ3 ν.4093/12), εξαιρούνται ωστόσο τα παραπτώματα όπως αυτά ορίζονται στην περίπτωση 1ε της παραγράφου Ζ3 του ίδιου νόμου.
Για τα παραπτώματα αυτά (παράβαση καθήκοντος, αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας, κ.α.), προβλέπεται η Αυτοδίκαιη Αργία του υπαλλήλου που έχει παραπεμφθεί. Στα ανωτέρω θα πρέπει να συνεκτιμηθεί και το γεγονός ότι εφόσον υπάρχει Δικαστική δίωξη για οιοδήποτε από τα παραπτώματα αυτά, η υπηρεσία οφείλει να προχωρήσει άμεσα και στην άσκηση Πειθαρχικής δίωξης.
Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν ότι οι δημόσιοι λειτουργοί αφήνονται εκτεθειμένοι σε οιονδήποτε επιθυμεί την οικονομική και κοινωνική τους εξόντωση. Μια κακόβουλη καταγγελία ή μήνυση είναι αρκετή για να τους επιβληθεί το ιδιαίτερα εξοντωτικό μέτρο της Αργίας.
Χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η πειθαρχική διαδικασία, χωρίς απολογία, αυτόματα και με συνοπτικές διαδικασίες, ο εργαζόμενος που θα δεχθεί μια καταγγελία εις βάρος του, η οποία να εμπεριέχεται στη γενική κατηγορία της «παράβασης καθήκοντος», στιγματίζεται και απομακρύνεται από τη θέση του, με τις αποδοχές του να μειώνονται άμεσα.
Η Αυτοδίκαιη Αργία ενεργοποιείται, από την καταγγελία άρνησης αφοσίωσης στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία, τη φθορά λόγω ασυνήθιστης χρήσης πράγματος το οποίο ανήκει στην υπηρεσία, την απώλεια ενός εγγράφου, την ανάρμοστη για υπάλληλο συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας, του οποιουδήποτε προχωρήσει σε ένδικα μέσα προκειμένου να θέσει ένα δημόσιο λειτουργό σε ομηρία.
Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για ένα σκληρό διοικητικό μέτρο, αλλά για τιμωρία του πειθαρχικώς ελεγχομένου υπαλλήλου, που προσβάλλει βάναυσα το τεκμήριο αθωότητας.
Επιπλέον θα πρέπει να γνωρίζετε ότι σε καμιά περίπτωση δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται ο ισχυρισμός της αναγκαιότητας εφαρμογής της Αυτοδίκαιης Αργίας για τα πειθαρχικά παραπτώματα (περ 1ε παρ.Ζ3 ν.4093/12) προς επίτευξη του στόχου της τιμωρίας των «επίορκων» δημοσίων υπαλλήλων.
Η επιτάχυνση των πειθαρχικών διαδικασιών και σε εξαιρετικές περιπτώσεις η εφαρμογή της Δυνητικής Αργίας θα αρκούσαν για να επιτευχθεί η τιμωρία των πραγματικά επίορκων.
Αντίθετα το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας που έχει επιβληθεί στους εργαζόμενους ως συνέπεια του συγκεκριμένου πειθαρχικού πλαισίου, μόνο αρνητικά μπορούν να επηρεάσουν την άσκηση των καθηκόντων τους (κυρίως όταν κατέχουν θέσεις ευθύνης ή αποτελούν μέλη επιτροπών).
Ειδικότερα στο ευαίσθητο χώρο της παιδείας όπου απαιτείται περιβάλλον ηρεμίας και ασφάλειας, η αναστάτωση που έχει προκληθεί θα έχει αρνητικότατες συνέπειες στις συνθήκες άσκησης του εκπαιδευτικού έργου.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφερθώ σε παραδείγματα όπου συνάδελφοι τέθηκαν σε αργία λόγω ενδοοικογενειακών διενέξεων, για αποφάσεις που ελήφθησαν από συμβούλια κρίσεων στελεχών της εκπαίδευσης και για πειθαρχικά παραπτώματα που εκκρεμούν ενώ έχουν ήδη αθωωθεί δικαστικά.
Απροθυμία συμμετοχής έμπειρων εκπαιδευτικών παρατηρείται και στα συλλογικά όργανα (όπως αυτά των υπηρεσιακών Συμβουλίων) που είναι υποχρεωμένα να παίρνουν δύσκολες αποφάσεις.
Επίσης σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ και δεν υποστηρίζω την ατιμωρησία και την ασυδοσία, των όποιων υπαλλήλων με τις πράξεις τους αμαυρώνουν την εικόνα των δημόσιων λειτουργών.
Σας λέγω όμως ότι από τις περιπτώσεις που γνωρίζω ως συνδικαλιστικό στέλεχος δευτεροβάθμιου οργάνου, το πεδίο εφαρμογής του μέτρου της Αυτοδίκαιης Αργίας είναι πέρα κάθε λογικής και οι συνέπειές του τρομακτικές και άδικες.
Ως μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. και εκφράζοντας την επιθυμία χιλιάδων συναδέλφων μου, σας ζητώ να συμβάλλετε στην διόρθωση αυτού του νομοθετήματος.
Εκείνο που απαιτείται είναι:
* Να καταργηθεί η επιβολή της Αυτοδίκαιης Αργίας για τα πειθαρχικά παραπτώματα όπως αυτά ορίζονται στην παράγραφο 1 περίπτωση ε του ν.4093/12 (παράβαση καθήκοντος, αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας, κ.λ.π. τα οποία δεν έχουν τελεσιδικήσει).
* Να διαχωριστεί πλήρως η έναρξη της πειθαρχικής δίωξης εναντίον συναδέλφων από την αντίστοιχη ποινική δίωξη για το παράπτωμα της παράβασης καθήκοντος.
* Η Δυνητική Αργία να ενεργοποιείται μόνο για τις πράξεις εκείνες οι οποίες επιφέρουν σύμφωνα με το πειθαρχικό δίκαιο την ποινή της αργίας εφόσον τελεσιδικήσει.
Δημήτρης Πεππές
πρώην Πρόεδρος Ο.Λ.Μ.Ε.
μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου