''Η ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΚΑΜΙΑ ΜΑΧΗ'' 

Κάτι καλό πάει να γίνει στην Ελλάδα

Ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, ο Αμερικανός στρατηγός και μετέπειτα πρόεδρος είχε πει κάποτε: «Η απαισιοδοξία ποτέ δεν κέρδισε καμιά μάχη».

Και είχε απόλυτο δίκιο. Είναι άλλωστε το ίδιο που έγραψε και ο Ιάκωβος Καμπανέλλης: «Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει».

Η κυβέρνηση που συγκροτήθηκε πριν από ένα χρόνο θα μπορούσε με την πρώτη δύσκολη στιγμή να τα παρατήσει. Άλλωστε, γιατί να χρεώνεται ο Σαμαράς ή ακόμη και ο Βενιζέλος αλλά και ο Κουβέλης, όλη την οργή του κόσμου για τα σκληρά μέτρα; Θα έσωζαν και την υστεροφημία τους και δεν θα τους έβριζε ο κόσμος ούτε κάτι απίθανοι βουλευτές θα τους έκλειναν ραντεβού στα… γουναράδικα.

Με μόνο σκοπό το χρέος για την πατρίδα, ξεκίνησε ο Σαμαράς τη δουλειά και σε προσωπικό επίπεδο δεν έχει κανείς τίποτε να του προσάψει. Άλλωστε, αυτός και τρεις τέσσερις υπουργοί και στελέχη κράτησαν όρθια τη χώρα. Έτσι, έπειτα από ένα και πλέον χρόνο στο τιμόνι της Ελλάδας, καλό είναι να δούμε και λίγο πίσω. Πώς ήταν η χώρα λίγο πριν τις εκλογές του περασμένου Μαΐου, πώς την άφησε το «χρυσό παιδί» των αγορών ο κ. Παπαδήμος και πολύ περισσότερο σε τι επίπεδα απαξίωσης την παρέδωσαν ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Παπακωνσταντίνου και η παρέα του.

Όταν δε μας ήθελαν ούτε να μας βλέπουν στο εξωτερικό ή όταν μας έβλεπαν με έριχναν καρπαζιές, η περίοδος αυτή δεν είναι καθόλου μακριά. Κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες και με πρώτους – πρώτους τους Έλληνες που θυσιάζονται καθημερινά για να βγει η χώρα από το τέλμα, η κυβέρνηση πάει να καταγράψει τις πρώτες επιτυχίες. Και φυσικά αυτό δεν βολεύει όσους θέλουν να βλέπουν την Ελλάδα να σέρνεται στα πατώματα, να βουτά στη λάσπη και να μην έχει ούτε μια πιθανότητα να ξεφύγει. Οι δυνάμεις του σκότους έχουν ήδη… εξοργιστεί από τις μικρές νίκες της κυβέρνησης Σαμαρά, γι’ αυτό και θα δούμε πολλά το επόμενο χρονικό διάστημα απ’ τους «κουκουλοφόρους» της πολιτικής και της οικονομίας.

Ας τους αφήσουμε αυτούς. Σημασία έχει να κοιτάει κανείς μπροστά, να βάζει στόχους, να κερδίζει αλλά και να χάνει μάχες και στο τέλος να κάνει απολογισμό. Άλλωστε, όποιος μένει άπραγος παρατηρητής των εξελίξεων σιγά μην τσαλακώσει το κοστούμι του.

Η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου είχε χαρακτηριστεί ως οριακή για την κυβέρνηση, ως ψήφος εμπιστοσύνης. Η μάχη κερδήθηκε, η πολιτική σταθερότητα διατηρήθηκε.

Ο προσωπικός αγώνας για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από τον Αντ. Σαμαρά είχε ευνοϊκή κατάληξη. Κι αν δεν ήταν κακομοίρηδες οι τροϊκανοί, θα γινόταν πολύ νωρίτερα. Η μάχη κερδήθηκε, τα οφέλη θα τα δούμε σε λίγους μήνες. Όμως, αυτό που μένει είναι ότι οι ξένοι δανειστές, μας εμπιστεύονται ξανά. Μας επιτρέπουν να παρεκκλίνουμε από το δημοσιονομικό πρόγραμμα, κι αυτό είναι εξαιρετικό νέο.

Σε λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός πάει στην Ουάσιγκτον να συναντηθεί με τον Μπ. Ομπάμα σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα. Έστω και καθυστερημένα οι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται ότι η ελληνική κυβέρνηση δίνει τιτάνιο αγώνα και για τη νομισματική και οικονομική σταθερότητα της Ευρώπης. Σίγουρα είναι θετική εξέλιξη για την κυβέρνηση να μπει στο παιχνίδι και η Αμερική και να δείξει ότι κι αυτή μας εμπιστεύεται ξανά.

Θα το επιβεβαιώσει και η επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών, Τζακ Λιου, στην Αθήνα την Κυριακή. Είναι ένα ξεκάθαρο μήνυμα στήριξης της Ελλάδας και ειδικά των προσπαθειών της ελληνικής κυβέρνησης.

Στις 29 Ιουλίου έρχεται ο Ιταλός πρωθυπουργός, Λέτα, για συνομιλίες με τον Αντ. Σαμαρά και είναι μια καλή ευκαιρία για συμμαχίες με άλλες χώρες οι οποίες έχουν παρόμοια προβλήματα.

Τέλος, η επίσκεψη Σόιμπλε στην Αθήνα είχε πολλά θετικά στοιχεία, ακόμη κι αν κάποιοι περίμεναν ότι έρχεται ο… Γερμανός θείος από το Βερολίνο με γεμάτες τσέπες. Κατ’ αρχάς, οι δηλώσεις του δείχνουν ότι η Γερμανία ξαναδείχνει εμπιστοσύνη στην Ελλάδα. Δεν είμαστε τα «κακά» παιδιά που δεν κάνουμε όσα πρέπει να κάνουμε. Οι ξένοι στηρίζουν τις προσπάθειές μας γιατί βλέπουν ότι έχουν γίνει θυσίες. Θα περιμέναμε περισσότερα, όμως, εδώ που βρισκόμαστε προέχει η δημιουργία σχέσεων εμπιστοσύνης με τους δανειστές και η διεκδίκηση καλύτερων πολιτικών εν ευθέτω χρόνο.

Κανείς, και πρώτοι εμείς στο antinews, δε λέει ότι ξαφνικά όλα πάνε καλά. Όμως, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κλείσει τα μάτια στην ελπίδα που έχει αρχίσει να κτίζεται. Κάτι καλό πάει να γίνει στην Ελλάδα. Ας μην το συνθλίψουμε στις μυλόπετρες της μιζέριας.