ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ; 

Ποιος επιτέλους κυβερνά την Ευρώπη;

Σύνοδος Κορυφής G8 στο Camp David: Mario Monti, Stephen Harper,  Francois Hollande,  Barack Obama, David Cameron, Dmitry Medvedev, Angela Merkel, and Herman Van Rompuy

Αύριο ο Μ. Ντράγκι ανακοινώνει τις πολυαναμενόμενες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).

Η σημειολογία από μόνη της κραυγάζει.

Μέχρι πρότινος, τις αποφάσεις ζωής ή θανάτου για το ανθρώπινο είδος ανακοίνωναν πολιτικοί.

Σήμερα, τραπεζίτες.

Η ΕΚΤ θα καθορίσει την πολιτική της σχετικά με το δημόσιο χρέος των χωρών της Ευρωζώνης. Εάν θα υπάρξει ή όχι πρόγραμμα επαναγοράς κρατικών ομολόγων, για ποιους και υπό ποιους όρους και προϋποθέσεις.

Οποιαδήποτε κι αν είναι, η επιλογή θα χαράξει την ιστορική πορεία κρατών και εθνών. Κατ’ επέκταση, της Ευρώπης και της Ευρασίας.

Και εν τέλει ολοκλήρου του, διασυνδεδεμένου πλέον, κόσμου.

Κάθε πλευρά που εκπροσωπεί συγκροτημένα συμφέροντα έχει πάρει θέση μάχης.

Οι πρώτοι, κυριολεκτικά, κανονιοβολισμοί ρίχτηκαν από το γερμανικό περιοδικό Stern.

Με ένα σκληρό για αγγλοαμερικανούς και συντηρητικούς Γερμανούς άρθρο , ευνοϊκότατο για την Ελλάδα.

Το οποίο συμπυκνώνει με έξοχη διαύγεια και ειλικρίνεια το σημερινό ευρωπαϊκό διακύβευμα.

Και το οποίο παραδόξως δεν έλαβε στην Αθήνα ευρεία δημοσιότητα, ανάλογη της βαρύτητάς του.

Έγραψε το Stern : “Η αποφασιστική υπεράσπιση της Ευρωζώνης με κάθε τρόπο …αποτελεί σε τέτοιες εποχές μια πάρα πολύ αποτελεσματική συνεισφορά στην καταπολέμηση της κερδοσκοπίας και στον εκπολιτισμό των αγορών. Αντιστρόφως, η φλυαρία περί κατάρρευσης της νομισματικής ένωσης και αποτυχίας της Ελλάδας ευνοεί κυρίως τις δοσοληψίες αγγλοαμερικανών λαφυραγωγών. Αν η Αθήνα βγει από το ευρώ, αυτό θα αποτελέσει τη θρυαλλίδα για αποδυνάμωση της Ευρώπης σε μια ιστορική στιγμή – και κυρίως πρόσκληση προς όλους όσοι περιμένουν να ορμήσουν να κατασπαράξουν την Ισπανία και την Ιταλία, στο τέλος ίσως και τη Γαλλία. Γι’ αυτό θα πρέπει να υπερασπιστούμε την Ευρώπη, ολοκληρωτικά και απόλυτα.”

Συνεχίζοντας: ”Δεν πρέπει να τιμωρήσουμε παραδειγματικά την Ελλάδα, αλλά την κερδοσκοπία… Ασφαλώς, οι Έλληνες πολιτικοί θα πρέπει να αποδείξουν την ικανότητα χειρισμών τους, για να απαλλάξουν τους εταίρους τους από εσωπολιτικές περιπέτειες. Αλλά από τους Έλληνες ζητήθηκαν περισσότερα, απ’ ό,τι θα μπορούσε να αντέξει οποιοσδήποτε άλλος λαός της Ευρώπης. Το βιοτικό επίπεδο και η αγοραστική δύναμη των πολιτών μειώθηκαν περισσότερο από 50%”

 Και καταλήγοντας: “Σε περίπου 300 δις ευρώ ανέρχεται το δημόσιο χρέος των Ελλήνων. Μόνο η διάσωση της υπερχρεωμένης Hypo Real Estate (HRE) κόστισε στο γερμανικό Δημόσιο περίπου 200 δις ευρώ. Πιεζόμαστε πέραν των δυνατοτήτων μας; Αυτός είναι ένας χονδροειδής ισχυρισμός. Η Ευρώπη αρχίζει στην Αθήνα – και εκεί θα τελειώσει, αν κερδίσουν όσοι είναι ιστορικά τυφλοί“.

 Ακολούθησαν τροχιοδεικτικές βολές από στελέχη τον ΟΟΣΑ.

“Τώρα είναι η ώρα για παρέμβαση υπέρ του ευρώ”, δήλωσε ο επικεφαλής οικονομολόγος .

“Η ΕΚΤ θα έπρεπε να ξεκινήσει να αγοράζει απεριόριστα κρατικά ομόλογα, όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο”, συμπλήρωσε ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ

Άνχελ Γκουρία.

 Ο Μίλαν Κούντερα, θέλοντας να καταδείξει ότι σε εποχές υποτίθεται καθυστερημένες οι απλοί πολίτες είχαν καλύτερη επαφή με την πολιτική και οικονομική πραγματικότητα, είχε γράψει : “ Η γιαγιά μου, στην παλιά, καλή Μοραβία, ήξερε αν και πότε το κράτος πήγαινε καλά. Όταν η τσέπη της ήταν γεμάτη”.

 Σήμερα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Στο δε ευρωπαϊκό πολιτικό πεδίο, βρισκόμαστε πάλι μπροστά στο θρυλούμενο ερώτημα Καραμανλή :

Ποιος επιτέλους κυβερνά την Ευρώπη;

Ήτοι, ποιος θα υπαγορεύσει τις αποφάσεις του Ντράγκι;

 Σαστισμένοι οι πολίτες, από έναν ορυμαγδό πληροφόρησης που δεν τους παρέχει ωστόσο την παραμικρή ένδειξη για το “τι συμβαίνει;”

Η διάχυτη φλυαρία των ελεγχόμενων από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα ΜΜΕ στέκεται επιφανειακά στις αποφάσεις των τεχνοκρατών.

Το Διαδίκτυο απελευθέρωσε τη γνώση αλλά, με την ανάρτηση άφθονης, φτηνής, γνώμης, σε ένα βαθμό επέτεινε την σύγχυση.

Έτσι, η συνωμοσιολογία θάλλει. Διοικούν οι Ευρωγραφειοκράτες, οι Εβραίοι, τα κατάλοιπα των μασονικών ταγμάτων, οι Ροδόσταυροι.

Είναι γεγονός ότι ο μέσος πολίτης, που ζητεί απλές απαντήσεις και ξεκάθαρα νοήματα, δεν έχει προσαρμοστεί, ούτε είναι εύκολο, στον πολυπαραγοντικό κόσμο που προέκυψε μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου.

Η Αμερικανική Αυτοκρατορία αναδείχθηκε μόνη υπερδύναμη.

Είχε γι’ αυτό κύριο συμφέρον και μέλημα να αποτρέψει την ανάδειξη άλλης, μείζονος δύναμης που θα αμφισβητούσε την ισχύ της, ακόμα κι αν τακτικά έχανε μάχες ή πολέμους.

Από την άλλη, η Γερμανία, με ανανεωμένη εθνική αυτοπεποίθηση μετά την ενοποίηση, χωρίς το βάρος στρατιωτικών δαπανών, βάλθηκε σε πρώτο στάδιο να κυριαρχήσει οικονομικά στην Ευρώπη. Φτάνοντας κοντά σε μια “Γερμανική Ευρώπη”.

Όμως η οριζόντια, οικονομική και ψυχολογική, διάσπαση της Ευρωζώνης σε Βορρά και Νότο, η διακινδύνευση αυτών που μέχρι σήμερα έχει κερδίσει και τα μεγέθη της τρίτης οικονομίας της Ευρώπης, της Ιταλίας, την πιέζουν να δώσει λύση.

Αν εξαγγελθεί μαζική αγορά κρατικών ομολόγων, πλέον ο πρώην επιτελής της Goldman Sachs Ντράγκι “κόβει χρήμα”.

Ακολουθεί δηλαδή την κατεξοχήν αμερικανική θεραπεία : “ποσοτική χαλάρωση”. Αλλά και η Μερκελ, ψυχρή πραγματίστρια διασφαλίζει τα κερδισμένα, δίνοντας μερικά πίσω αντί να τα χάσει όλα.

Σε μια τέτοια προοπτική, ο Διοικητής της Bundesbank Βαιντμαν, άνθρωπος του γερμανικού κατεστημένου, βρίσκεται σε κατάσταση νευρικού κλονισμού, ενώ ο Βαυαρός Ντόμπριντ της CSU αποκάλεσε τον Ντράγκι “παραχαράκτη του ευρώ”.

Αν ο Ντραγκι παρατείνει την αβεβαιότητα εξαγγέλλοντας ημίμετρα, η Μέρκελ και το γερμανικό οικονομικό κατεστημένο ακολουθούν την πολιτική “σκληρό ευρώ” μέχρι το χείλος του γκρεμού. Οφείλει ωστόσο να ληφθεί υπ’ όψιν ότι εκκρεμεί στις 12 Σεπτεμβρίου η απόφαση του Γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, για τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης.

Το πιθανότερο, όπως αφέθηκε από τον Ντράγκι να εννοηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο, η ΕΚΤ να αγοράζει κρατικά ομόλογα με διάρκεια ωρίμανσης ως και 3 έτη. Καθησυχάζοντας του Γερμανούς ότι αυτό δεν ισοδυναμεί με τύπωμα χρήματος, αφού τα χρέη αυτά θα αποπληρωθούν βραχυπρόθεσμα.

Σε κάθε περίπτωση, η Ιταλία, που αρνείται να υπαχθεί σε καθεστώς μνημονίου, αποδεικνύει την κυνική σοφία της αγοράς :

Όταν χρωστάς 1.000, έχεις εσύ το πρόβλημα. Όταν χρωστάς 1.000.000.000, οι δανειστές σου.

 Προφήτης