ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΕΜ. ΡΟΪΔΗ ...

Εμμανουήλ Ροΐδης: ο φιλοπαίγμων και αιρετικός Έλληνας λογοτέχνης

Εμμανουήλ Ροΐδης ( 1836-1904 , Έλληνας συγγραφέας)
Από τους πιο πνευματώδεις συγγραφείς που παρουσιάστηκαν στα ελληνικά γράμματα. Το έργο του συγκροτείται από πολλά διαφορετικά είδη όπως μυθιστορήματα, διηγήματα, κριτικές μελέτες, κείμενα πολιτικού περιεχομένου, μεταφράσεις και χρονογραφήματα. Το 1866 ολοκληρώνει την συγγραφή του πρώτου του μυθιστορήματος "Πάπισσα Ιωάννα", έργο που σατιρίζει τον κλήρο της Δυτικής Εκκλησίας την περίοδο του μεσαίωνα. Το βιβλίο αφορίστηκε από την Ιερά Σύνοδο, αλλά τον καταξιώνει διεθνώς.
Το 1875 εξέδωσε με τον Θέμο 'Αννινο το εβδομαδιαίο σατιρικό περιοδικό "Ασμοδαίος".

• Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας: α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού. β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ’ επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των.
• «Εις ην εβρισκόμεθα σήμερον κατάστασιν δεν έχομεν ανάγκην πολιτικών ανδρών, ως δεν χρήζει μαγείρων ο κενόν έχων το οψοφυλάκιον.»
• «Οι Άγγλοι έχουσι δύο βουλάς, την άνω και την κάτω, ημείς μία μόνην ανωκάτω.»
• «Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται, διότι εκεί υπάρχουσιν άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν, αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία, μεθ' ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα, να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.»

(Μιλώντας περί πολιτικής)

• «... μόνη αυτή έχει το προνόμιον να ελκύη την αμέριστον προσοχήν και να εξεγείρη το ενδιαφέρον πάντων των Ελλήνων, διότι μόνον αυτή δύναται να πορίσει δημοτικότητα, δύναμιν, υπόληψιν, βαρύτητα και σημασίαν και εις αυτά τα μηδενικά...
• ... εκ του βουλευτού εξαρτάται όχι μόνον της κυβερνήσεως ο βίος, αλλά και η τιμή, η περιουσία, η ασφάλεια, ο επιούσιος άρτος ή τουλάχιστον η πλήρωσις πόθου τινός των πλείστων Ελλήνων. Ουδ' υποπίπτομεν εις υπερβολήν λέγοντες “των πλείστων” αφού δεν είναι βεβαίως πολλοί οι μακάριοι εκείνοι Έλληνες, οι μη έχοντες ουδεν να φοβηθώσιν ή να ελπίσωσι, παρά βουλευτού...
• .. Πάντα ταύτα, περί των οποίων αποφασίζει εις πάσαν άλλην χώραν ο νόμος, το δίκαιον, η προτίμησις της ικανότητος, το κοινόν συμφέρον και το σέβας προς την κοινήν γνώμην, εξαρτώνται παρ' ημίν εκ μόνου του θελήματος του βουλευτού...» 

ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ...