ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΦΩΝΑΧΤΑ...

Μισές αλήθειες και ολόκληρα ψέματα…για την Κύπρο

1 Είναι μισή αλήθεια ότι τάχα «το κούρεμα του Ελληνικού χρέους προκάλεσε την καταστροφή της Κύπρου».

–Όντως το PSI (κούρεμα ιδιωτικού χρέους) που έγινε στην Ελλάδα προκάλεσε ζημιές στις Κυπριακές τράπεζες που είχαν αγοράσει Ελληνικά ομόλογα. Αλλά πλήρωσαν επενδυτική επιλογή τους! Δεν εξαναγκάστηκαν να αγοράσουν Ελληνικά ομόλογα. Από το συνολικό «άνοιγμα» τους, σήμερα (17 δισ.), λιγότερο από το ένα τέταρτο (γύρω στα 4 δισ.) προέρχεται από απώλειες εξ αιτίας του ελληνικού PSI πριν ένα χρόνο…

Οι κυπριακές τράπεζες είχαν ενεργητικό γύρω στα 130 δισεκατομμύρια. Απ’ αυτά επένδυσαν κατά καιρούς 6-8 δισεκατομμύρια σε ελληνικά ομόλογα. Τα πούλησαν, τα ξανά-αγόρασαν και  με το PSI βρέθηκαν να χάνουν γύρω στα 4-5 δισεκατομμύρια. Δηλαδή 3-4% του συνολικού ενεργητικού τους! Τέτοιας τάξης απώλειες δεν οδηγούν κανένα τραπεζικό σύστημα σε κατάρρευση…

Το βασικό τους πρόβλημα είναι ότι έφτιαξαν μια τραπεζική φούσκα! Το ίδιο ακριβώς έπαθαν η Ισλανδία (χωρίς να ανήκει καν στο ευρώ, δημιούργησε τραπεζικό τομέα δεκαπλάσιο του ΑΕΠ της), αλλά και η Ιρλανδία (που αυτή ανήκει στο ευρώ και δημιούργησε τραπεζικό τομέα πενταπλάσιο του ΑΕΠ της). Η τραπεζική κατάρρευση Ισλανδίας και Ιρλανδίας, έγινε πολύ πριν το ελληνικό PSI και χωρίς οι δύο αυτές χώρες να έχουν ούτε ένα ευρώ σε ελληνικά ομόλογα.

Το πιο σπουδαίο: η Κύπρος μπορεί να φύγει προς τα μπρός και να αναπτυχθεί πολύ περισσότερο και πολύ υγιέστερα με τα έσοδα που θα προσποριστεί από την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων. Δεν χρειάζεται πια το μοντέλο του «τραπεζικού παράδεισου» που ήδη καταρρέει σε διάφορα σημεία του κόσμου, εντός κι εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Είναι ολόκληρο ψέμα,  ότι μπορούσε το ΟΧΙ της Κύπρου να προκαλέσει υποχώρηση της Γερμανίας:

Η αλήθεια είναι ότι η Γερμανία – έτσι που τα έκανε ως τώρα κι εδώ που έφτασαν τα πράγματα – δεν υπήρχε καμία περίπτωση να κάνει πίσω! Διότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε κατάρρευση της πολιτικής της και της ευρωζώνης. Η ίδια η Γερμανία φοβόταν ότι, αν έκανε πίσω στη «μικρή Κύπρο», αμέσως άλλες χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα, θα έλεγαν ΟΧΙ κι εκείνες στους οδυνηρούς όρους του Μνημονίου τους. Κι αυτό θα κόστιζε στους υπόλοιπους εταίρους (και στην ίδια της Γερμανία) πολύ περισσότερα από τα 5,8 δισεκατομμύρια επί πλέον που θα έπρεπε να δώσουν στην Κύπρο. Μιλάμε για 10δες δισεκατομμύρια που θα χρειάζονταν σε πρώτη φάση. 100δες δισεκατομμύρια, αν έμπαινε και η Ισπανία.

Κι αν η Ιταλία βγει κι αυτή από τις διεθνείς αγορές, θα χρειαστεί τρισεκατομμύριο και πλέον! Αυτά τα χρήματα δεν υπάρχουν να τα δανείσει κανένα κράτος της Ένωσης, ούτε η Ένωση συνολικά.

Κι αυτό, θα το προεξοφλούσαν οι αγορές αμέσως από τώρα, αν υποχωρούσε σήμερα η Γερμανία απέναντι στο ΟΧΙ της «μικρής Κύπρου»!

Εφ’ όσον η Γερμανία δεν υπήρχε περίπτωση να υποχωρήσει απέναντι στο ΟΧΙ της Κύπρου, η ίδια η Κύπρος είχε δύο επιλογές:

– Είτε να βρει τα 5,8 δισεκατομμύρια από αλλού (Ρωσία)

– Είτε να επιστρέψει σε μιαν άλλη εκδοχή αυτού που μόλις απέρριψε.

Δεν έγινε το πρώτο, κι έτσι οδηγήθηκαν τα πράγματα στο δεύτερο…

3. Είναι ακόμα χειρότερο ψέμα, ότι και η Ελλάδα θα μπορούσε να πει αντίστοιχο όχι!

Δέστε τα μεγέθη συγκριτικά:

–Το ΌΧΙ της Κύπρου αφορά ανεύρεση 17 δισεκατομμυρίων (ή 5,8 δισεκατομμυρίων, αν παραμείνει η πρόθεση της Ε.Ε. να τη δανείσουν τα 10 δισεκατομμύρια).

–Το ΟΧΙ της Ελλάδας θα απαιτούσε να βρεθούν με τη μία πάνω από 200 ίσως και 300 δισεκατομμύρια.

Τα 5 ή ακόμα και τα 17 δισεκατομμύρια που θα κόστιζε το ΟΧΙ της Κύπρου θεωρητικά υπάρχουν δύο τρείς μεγάλες χώρες που θα μπορούσαν να της τα δώσουν. Παρ’ όλα αυτά δεν υπήρξε «εναλλακτική λύση» ούτε για την Κύπρο…

Τα 200-300 που θα χρειαζόταν ένα αντίστοιχο ΟΧΙ της Ελλάδας, δεν υπάρχει κανένας στον κόσμο που θα μπορούσε να της τα δώσει…

4. Είναι όχι απλώς ψέμα, αλλά ανοησία, ότι το αρχικό ΟΧΙ στο Σχέδιο διάσωσης της Κύπρου από το Eurogroup τώρα, είναι παρόμοιο και αντίστοιχο με το ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν πριν από 9 χρόνια…

Το ΌΧΙ στο Σχέδιο Ανάν αφορούσε τη σωτηρία της Πατρίδας, τη σωτηρία ενός κράτους.

Το ΌΧΙ στο Σχέδιο Διάσωσης του τραπεζικού συστήματος της Ένωσης, αφορούσε τη σωτηρία ενός οικονομικού μοντέλου που έχει ήδη καταρρεύσει, ενώ υπάρχει κι άλλο καλύτερο για την Κύπρο! Αφορούσε τη σωτηρία μιας «φούσκας» που έχει σπάσει, αφορούσε, αν θέλετε, τη σωτηρία μιας «στρέβλωσης»…

Μην μπερδεύουμε τη σωτηρία της πατρίδας με τη σωτηρία μας χρηματοοικονομικής «φούσκας».

Είναι αστείο να βλέπουμε κάποιους στην Ελλάδα, οι οποίοι στήριξαν το Σχέδιο Ανάν το 2004, να βροντοφωνάζουν «όχι» στο μέτριο κούρεμα των καταθέσεων, πασχίζοντας να σώσουν μια «χρηματοοικονομική φούσκα»! Κι είναι, όχι απλώς αστείο, αλλά γελοίο, να το παίζουν σήμερα και… αντικαπιταλιστές από πάνω!

5. Είναι ψέμα ότι την κρίσιμη στιγμή που ξέσπασε η Κυπριακή κρίση, υπήρχε «καλύτερη λύση» για την Κύπρο:

Η αλήθεια είναι ότι με τη λύση που προτάθηκε οι απώλειες περιορίζονταν σε ποσοστά πολύ μικρά της τάξης το 10-15% (ακόμα μικρότερο ή και καθόλου για τους μικροκαταθέτες).

Αν χρεοκοπούσαν οι τράπεζες εντός ευρωζώνης, οι απώλειες θα ήταν τουλάχιστον διπλάσιες ή τριπλάσιες.

Κι αν χρεοκοπούσε η Κύπρος εκτός ευρώ, από την υποτίμηση και μόνο οι απώλειες θα ήταν πενταπλάσιες ως επταπλάσιες!

Και οι συνέπειες στην πραγματική οικονομία της Κύπρου πολύ πιο μακροπρόθεσμες και πολύ πιο δύσκολο να επανορθωθούν…

Και τέλος: Το σχέδιο που φαίνεται να περνάει τώρα, είναι χειρότερο από πλευράς κουρέματος για τους μεγαλοκαταθέτες, αν και διασώζει πλήρως τους μικρούς καταθέτες (ως 100 χιλιάδες).

–Αν ήθελαν να μειώσουν την επιβάρυνση στους μεγαλοκαταθέτες γιατί απέρριψαν το προηγούμενο σχέδιο;

–Κι αν ήθελαν να σώσουν τους μικρούς καταθέτες γιατί δεν το έκαναν από την αρχή, αφού τους το πρότειναν;

6. Είναι ψέμα επίσης ότι με την απόφαση του Eurogroup «καταστράφηκε» το μοντέλο της Κύπρου. Η κατάστασή της ήταν γνωστό που οδηγούσε εδώ και ένα χρόνο. Το ήξεραν επακριβώς, ότι θα χρειάζονταν κούρεμα καταθέσεων εδώ και πολλούς μήνες (από τις αρχές Νοεμβρίου). Αλλά η προηγούμενη κυβέρνηση αρνήθηκε να κάνει το παραμικρό. Και το πρόβλημα διογκώθηκε στο μεταξύ!

Όμως οι ολιγάρχες είχαν αντιληφθεί τι πάει να γίνει και αρκετοί είχαν σηκώσει τα χρήματά τους (πάνω από 25 δισεκατομμύρια είχαν φύγει από τις Κυπριακές τράπεζες – το ένα τέταρτο περίπου του συνόλου των καταθέσεων πριν έξη μήνες).

Το μοντέλο «τραπεζικού παραδείσου» της Κύπρου είχε κλονιστεί προ πολλού! Κι όσο το άφηναν το πρόβλημα χωρίς να το αντιμετωπίζουν, χειροτέρευε. Δεν καταστράφηκε τώρα το μοντέλο τους. Ήταν ήδη κατεστραμμένο…

Εκείνο που μπορεί να σωθεί είναι οι καταθέσεις των Κυπρίων και κυρίως οι καταθέσεις κάτω των 100 χιλιάδων ευρώ, που είναι «εγγυημένες».

Αλλά την κρίσιμη στιγμή διάλεξαν, με ευθύνη και της ίδιας της Κύπρου, να μειώσουν τις ζημιές των «μεγάλων καταθετών» επιβάλλοντας και ζημιές στους μικρούς που μπορούσαν να τις αποφύγουν. Αυτό είναι ολέθριο λάθος! Κι είχε αντανάκλαση σε ολόκληρη την ευρωζώνη, γιατί έξαφνα η «εγγύηση» καταθέσεων ως το όριο των 100 χιλιάδων αποδείχθηκε, πρόσκαιρα, αναξιόπιστη. Και για την Κύπρο που ζήτησε να παραβιαστεί και για το Eurogroup που το προς στιγμήν το αποδέχθηκε…

Ακόμα χειρότερη ήταν η πρόταση να χρηματοδοτηθούν οι τράπεζες με τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων της Κύπρου (που είναι και πλεονασματικά).

Αυτό ήταν απίστευτο λάθος: για να μη πληγούν οι καταθέσεις των εξωχώριων μεγιστάνων θα έπαιρναν ρίσκο οι ασφαλισμένοι και το καθεστώς των συντάξεων στην Κύπρο! Κι όσοι τα υποστηρίζουν αυτά στην Ελλάδα εμφανίζονται ως υπερασπιστές του… λαού κατά του κεφαλαίου!

7. Είναι ψέμα ότι η Ελλάδα εγκατέλειψε την Κύπρο την κρίσιμη στιγμή!

Άλλωστε ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης, διέψευσε αυτό το δόλιο ισχυρισμό και ευχαρίστησε τον Έλληνα Πρωθυπουργό και την Ελλάδα για τη συμπαράστασή της σε όλα τα βήματα της κρίσης. Η Ελλάδα στήριξε και μέσα στο Eurogroup την πρόταση της Κύπρου, που πέρασε σε αντίθεση με ισχυρά κράτη-μέλη. Κι ύστερα τη στήριξε σε όλες τις επόμενες δύσκολες στιγμές, όταν η Κύπρος είχε απομονωθεί. Και τη στήριξε ως το τέλος της τελικής ρύθμισης, χωρίς καμιά στιγμή να προσπαθήσει να την επηρεάσει καθ’ οιονδήποτε τρόπο.

Κάποιοι λένε ότι αυτό θυμίζει το δόγμα «Η Κύπρος αποφασίζει, η Ελλάδα συμπαρίσταται». Το δόγμα αυτό – πολύ συζητήσιμο, είναι αλήθεια – αφορούσε το εθνικό θέμα. Όπου πράγματι, η Ελλάδα δεν μπορεί να «συμπαρίσταται» απλώς, αφού είναι η ίδια «εγγυήτρια δύναμη»…

Εδώ όμως συζητάμε κάτι άλλο, εντελώς διαφορετικό: Συζητάμε το μοντέλο ανάπτυξης της Κύπρου, που είναι δικό τους θέμα, αφού είναι εντελώς διαφορετικό από το δικό μας μοντέλο ανάπτυξης (με δανεικά) που επίσης χρεοκόπησε.

Για το πώς θα ρυθμίσουν οι ίδιοι τον τραπεζικό τους τομέα, η Ελλάδα δεν έχει ούτε θα μπορούσε να έχει καμία ανάμιξη. Μόνο να τους στηρίζει, ιδιαίτερα όταν απομονώθηκαν μέσα στην Ευρώπη. Κι αυτό ακριβώς έκανε η Ελλάδα…

Κι όταν ζητήθηκε να αυξηθεί η συμμετοχή της Ελλάδας στο τίμημα εξαγοράς των υποκαταστημάτων των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση και πάλι στήριξε την Κύπρο.

Δεν ήταν τυχαία η ευχαριστήρια ανακοίνωση του Προέδρου Αναστασιάδη. Ήταν απάντηση στις κακόβουλες φήμες που είχαν μεσολαβήσει. Γιατί μερικά πράγματα δεν γίνονται φωναχτά, γίνονται μόνο διακριτικά για να είναι αποτελεσματικά.

Κι ήταν απίστευτη ανευθυνότητα η προσπάθεια κάποιων να καταδημαγωγήσουν πάνω στην αγωνία των Κυπρίων αδελφών μας, αλλά και στα αυθόρμητα αισθήματα αλληλεγγύης του Ελληνικού λαού προς την Κύπρο.

Τώρα οι μάσκες έπεσαν και όλοι κατάλαβαν ποιοι νοιάζονται για την πατρίδα, και ποιοι αγωνίζονται να σώσουν την παρτίδα των μικροκομματικών τους παιγνιδιών.

Τηλέμαχος