ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΑΝΑΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οι εξαγγελίες Σαμαρά και η ήττα όσων ήθελαν να κάνουν πολιτική πάνω στο πτώμα της Ελλάδας

Έχουμε και λέμε: Όπως ανακοίνωσε χθες ο Αντώνης Σαμαράς, μέσα στις επόμενες 11 ημέρες μέχρι το τέλος του έτους θα δοθούν κονδύλια 1 δις ευρώ για αποπληρωμή οφειλών του Δημοσίου.

Όπως είπε, θα δοθούν 255 εκατ. σε διάφορους δήμους της χώρας προκειμένου αυτοί να πληρώσουν τους εργαζόμενούς τους και να καλύψουν άλλες ανάγκες ή χρέη προς προμηθευτές.

Επίσης, θα δοθούν περί τα 45 εκατ. ευρώ για να πάρουν το εφάπαξ τους 1.200 συνταξιούχοι στο Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων.

Μέχρι το τέλος του έτους θα δοθούν άλλα 700 εκατ. ευρώ για την επιστροφή ΦΠΑ, τη χρηματοδότηση του ΕΟΠΥΥ που θα πληρώσει φαρμακοποιούς, γιατρούς κ.λπ. Θα δοθούν επίσης χρήματα για τον εξοπλισμό της Αστυνομίας ενώ ανακοινώθηκε ότι οι συνταξιούχοι θα παίρνουν το 50% του βασικού τους μισθού μέχρις ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία έκδοσης της σύνταξής τους.

Θα πρέπει να προσθέσουμε φυσικά και το 1,2 δις ευρώ που μπήκε από προχθές στις τσέπες των αγροτών, έστω κι αν αυτά δεν είναι από τη δόση αλλά είναι κοινοτικές ενισχύσεις.

Ποιος όμως μας λέει ότι θα ήταν σίγουρα λεφτά αν σήμερα ήμασταν χρεοκοπημένοι κι εκτός ΕΕ;

Τα χρήματα αυτά, κι άλλα ακόμη θα πέσουν στην αγορά. Δε θα πάνε σε λογαριασμούς στο εξωτερικό. Θα πληρωθούν εργαζόμενοι, μεροκαματιάρηδες, επαγγελματίες. Θα πάρουν πίσω το ΦΠΑ τους, θα πάρουν το εφάπαξ τους 1.200 άνθρωποι που περιμένουν χρόνια, θα δουν το χρώμα του χρήματος εργαζόμενοι σε δήμους που έχουν χρεοκοπήσει ουσιαστικά.

Κι όλοι αυτοί θα πάνε στις γιορτές να αγοράσουν από τα μαγαζιά ενώ θα κάνουν και την αποταμίευσή τους για τις δύσκολες μέρες, για να πληρώσουν τους πολλούς (και άδικους) φόρους, τα χαράτσια κ.λπ.

Άλλωστε, έτσι είναι το χρήμα: Κύκλους κάνει και ποτέ δε μένει στα χέρια ενός.

Η ερώτηση που πρέπει να γίνει είναι αναπόφευκτη: Αν δεν παίρναμε όλες αυτές τις θυσίες, αν εδώ και τρία χρόνια η Ελλάδα δεν άντεχε τις κακουχίες και αν τα λάθη των πολιτικών της την οδηγούσαν στη χρεοκοπία, ποιοι από τους παραπάνω θα έβλεπαν σήμερα τόσα χρήματα; Πιθανότατα κανείς.

Θα πει κάποιος: Μα είναι δανεικά λεφτά που μας τα έδωσαν με αιματηρά Μνημόνια. Έτσι ακριβώς είναι, θα συμφωνήσουμε. Ωστόσο υπάρχει μια διαφορά. Σήμερα θα ζούσαμε μια αθλιότητα. αλλά με τα δανεικά μπορεί να δώσουμε την ευκαιρία στην Ελλάδα να βρει το δρόμο της.

Στο κάτω – κάτω αν έχει κανείς εφεύρει τη μηχανή που κόβει χρήμα, ας μας το πει. Αν δε ο Τσίπρας ανακαλύψει εκεί στον Αμαζόνιο  που βρίσκεται το ευρωδέντρο που φυτρώνουν 500άρικα, ας μας το πει να πάμε να το τρυγήσουμε.

Δεν υπάρχει, όμως, τέτοιο δέντρο, αλλά ούτε και ο Σαμαράς τρελάθηκε και μοιράζει λεφτά. Κάθε ρεαλιστής σ’ αυτή τη γη καταλαβαίνει ότι μια χώρα δε μπορεί να πάει μπροστά αν δεν κάνει και θυσίες. Μόνο μ’ αυτές μπορεί να υπάρξει και χρήμα για να πληρωθούν όλοι. Η εποχή των παχιών αγελάδων, του «λεφτά υπάρχουν», των κορόιδων κουτόφραγκων που θα μας χρηματοδοτούν, πάει τέλειωσε. Αν το καταλάβουμε αυτό όλοι, τότε η χώρα θα πάει μπροστά. Με αδικίες, σίγουρα αφού τίποτε δεν είναι ιδανικό. Όμως, θα έχει την ελπίδα, την ευκαιρία να κάνει βήματα προόδου.

Τ’ αφεντικό, λοιπόν, δεν τρελάθηκε και μοιράζει χρήμα. Αυτά τα λεφτά θα δώσουν μια μικρή ανάσα στην αγορά, θα ανοίξουν ένα παράθυρο στον ήλιο. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Αν κάποιοι που δεν ήθελαν να έρθει η δόση για να κάνουν πολιτική πάνω στο πτώμα της Ελλάδας, στεναχωρήθηκαν που θα πέσει χρήμα στην αγορά, δεν πειράζει. Συνηθισμένοι στις ήττες είναι.